Квант (нем. Quant, лат. quantum – қанша) – 1) табиғаты дискретті (үзілісті) физикалық шаманың мүмкін болатын өзгеруінің ең кіші мөлшері; 2) әсер кванты – негізгі физикалық тұрақтылардың бірі; 3) қандай да бір физикалық өрістің қасиетін тасушы бөлшек. (мысалы, электрмагниттік өрістің кванты – фотон, дыбыс тербелістері өрісінің кванты – фонон).[1]
Ғылымға квант термині алғаш рет 1900 жылы ғалым Макс Планктың кванттық теория бойынша алғашқы зерттеу жұмысы арқылы енген. Ол сәулелік энергияның үздіксіз шығатындығы туралы классикалық физика түсінігіне қайшы келетін батыл гипотеза ұсынды. Абсолют қара дене жылулық сәулелерді үздіксіз шығара да, жұта да алмайды, олар тек үзікті үлес - квант түрінде ғана шығарады немесе жұтады. Сәуле арқылы тарайтын немесе жұтылатын бір үлес энергия квант деп аталатындығы белгілі болды. Сондықтан 1900 жылдан бастап «кванттық физика» атты физикалық концепция дүниеге келді.
1) H(1)Br(1)
C(4)H(1)
N(5)O(2)
Cu(2)O(2)
2) Mr(BaO) = 137+16 = 153
3) MgO, Cl2O7, SiO2, Au2O3, SO3
4) m(K2O) = n(K2) * M(K2O) = 2 моль* 94 г/моль = 188 г
Х моль 180 г
5) 2H2 + O2 = 2H2O
n=2 моль n=2 моль
М = 18 г/моль
m=36 г
Х моль Н2 - 180 г Н2О
2 моль Н2 - 36 г Н2О
n(H2) = 2 * 180 / 36 = 10 моль
