Объяснение:
Бауыржан Момышұлы (24 желтоқсан 1910 жыл - 10 маусым 1982 жыл) — Кеңес одағының батыры, жазушы, Екінші дүниежүзілік соғыстың даңқты жауынгері, әскери қолбасшы, стратег және тактик.[1]
Батыс майданындағы 16 армияның 316 (1941 жылдың қарашасынан бастап 8-гвардиялық Қызылту атқыштар дивизиясы 1073 атқыштар полкінің (1941 жылдың қарашасынан 19 Гвардия полкі) және батальон командирі. Ұлы Отан соғысына генерал-майор И.В. Панфилов басқарған әйгілі дивизиясының құрамында 1941 жылдың қыркүйек айынан бастап қатысты. Батальон командирі ретінде аға лейтенант Бауыржан Момышұлы Мәскеу үшін шайқаста 207 рет ұрысқа қатысты. 1941 жылдың 16-18 қараша күндері вермахтың Мәскеу бағытында екінші мәрте жасаған жорығы кезінде аға лейтенант Момышұлы басқарған батальон дивизиядан қашықта, Матронино деревнясының жанында Волоколамск тасжолында асқан ерлікпен ұрыс жүргізді. Білікті комбаттың басшылығы арқасында 3 күн бойы фашистер шабуылын тойтарып, батальон үлкен шығынсыз, ұрысқа қабілетті жағдайда қоршаудан шығады
Тема стихотворения - таинственный голос призывает поэта покинуть "глухой и грешный край" и уехать в благополучную страну.
Основная мысль: место поэта - на его многострадальной Родине.
Преобладающие интонации - спокойные, грустные, задумчивые.
Настроение - поэт решительно и уверенно отрекается от заманчивого предложения.
Композиция: стихотворение состоит из трех строф; две первые строфы содержат прямую речь; в третьей строфе подводится итог первых двух.
Художественные образы: образ таинственного голоса; образ России как глухого и грешного края; образ самого автора.
Тропы:
эпитеты: звал утешно, край глухой и грешный, чёрный стыд, речью недостойной , скорбный дух.
Метафоры: Мне голос был. Я кровь от рук твоих отмою,; Боль поражений и обид; Руками я замкнула слух.
Синонимы: равнодушно и спокойно.
Антонимы: отмою - покрою.
Эмоционально окрашенная лексика: утешно, равнодушно, спокойно, недостойной.
Анафора:
Оставь свой край глухой и грешный,
Оставь Россию навсегда.
Размер стихотворения: четырехстопный ямб.
Рифмовка перекрестная.
Лирический герой представляется человеком с развитым патриотическим чувством, с чувством собственного достоинства, готовый к любым испытаниям. Он спокойно и гордо принимает все невзгоды, которые сулит ему дальнейшая жизнь, он готов пережить их вместе со своей страной - Россией.