И Алехин ("О любви") и Беликов ("Человек в футляре") создали для себя свой собственный футляр. В учителя гимназии он заключался во внешнем виде: зонт в любую погоду, калоши, поднятый воротник и прочее, а так же во внутреннем мире: сплетни, доносы, наблюдение "как бы чего не вышло". Алехин, хотя и меньше деградировал, но тоже наделал глупостей. Он создал футляр из мнимого чувства долга, отверг любовь прекрасной женщины, боясь того момента, что они могут охладеть друг к другу.
Для Беликова финал - смерть, для Алехина - одиночество.
«Дала данышпаны» ретінде танылған Асан қайғының рухани мұралары халық санасында сақталған.Асан қайғы жөніндегі аңыз- әңгімелер мен әр түрлі алуан деректерді біршама қалыпқа түсіріп, құнды пікірлер жазған академик- жазушы М. Әуезов болды. « Бұл тарихта болған адам. Бірақ, тірлік еткен заманы Жәнібек ханның тұсы дегені болмаса, дәлді кім еді, қай ортадан шығып еді, қандайлық еңбек, әрекет етіп, қандай өмір шегіп өтіп еді. Бұл жайынан ешқайсынан дәл дерек жоқ». Асан қайғының саяси іс-әрекеттері төңірегінде қалам тартқан академик Ә. Марғұлан болды. Ғылым, « Асан қайғы» деп аталуы – халықтың қамын көп ойланған екендігін айтады.