Волченята между тем росли. Они прозрели и часто выползали теперь из норы. Они весело ползали и визжали, как щенята; а волчица сидела и ласково лизала их. Она холила, растила их и каждую ночь приносила к рассвету какую-нибудь добычу, чаще всего –дохлых птиц…
И вот поздним вечером на другой день он явился в лес, зарядил ружьё картечью, поужинал одним хлебом и лёг спать, твёрдо решившись отправиться наудачу и взять у волчицы детёнышей с бою…
Каждую секунду он ожидал, что из-за камней выскочит волчица, и держал наготове ружьё. Вдруг что-то с визгом шарахнулось из-под его ног. Он остановился и увидел двух маленьких головастых волченят, которые в страхе прижались к камням и, ощетинившись, дико смотрели на него… И не успели волченята опомниться, как уже оба были в мешке. Они отчаянно визжали и барахтались в нем…
Напишите небольшое сочинение-рассуждение о проблеме, поднятой в данном отрывке.
Абай (Ибраһим) Құнанбаев (1845-1904) — ақын, ағартушы, жазба қазақ әдебиетінің, қазақ әдеби тілінің негізін қалаушы, философ, композитор, аудармашы, саяси қайраткер[1], либералды көзқарасын исламға таяна отырып, орыс және еуропа мәдениетімен жақындасу арқылы қазақ мәдениетін жаңартуды көздеген реформатор. Абай ақындық шығармаларында қазақ халқының әлеуметтік, қоғамдық, моральдық мәселелерін арқау еткен.
Абай Шығыс пен Батыс мәдениетін жетік білген. Бірқатар әлем ойшылдарының еңбектерімен жақсы таныс болған. Философиялық трактаттар стилінде жазылған «Қара сөздері» - тақырып ауқымдылығымен, дүниетанымдық тереңдігімен, саяси-әлеуметтік салмақтылығымен құнды.
Объяснение: