V ТОҚСАН БОЙЫНША ЖИЫНТЫҚ БАҒАЛАУҒА АРНАЛҒАН
ТАПСЫРМАЛАР
«Ғарышқа саяхат» ортақ тақырыбы бойынша жиынтық бағалау,
Әдебиеттік оқу - БЖБ -
1-тапсырма - Мәтінді мұқият оқы. Тапсырмаларды орында.
Ғарыш жайлы қызықты мәліметтер
Ғарышта еш дыбыс естілмейді, өйткеш дыбыс толқындарын тарататын
ауа жоқ Жер - әрбір минут сайын, 19,3 мың шақырымға
жылжиды Карапайым автокөлікпен күнге жету үшін, 212 жылдан астам
уақыт керек Венерада бір тәулік уақыт 224 күнді құрайды. Біздің
планетамыды ғарыштан өз көзімен, тек 24 адам гана көрдi Плутон - күн
жүйесіндеп ен сум планета Айдын бетінде аяқтың ізін қалдыратын
болсанып, ал о мəнк сақталып қалады Көлема бойынша Күн Жерден 1,3
милион есе үлкен Күн жүйесінің жасы шамамен 4,6 миллиард жыл.
Ғалымдар ал тағы 5 000 миллион жыл өмпр сүретінін болжайды 1957 жылы
ғарышқа ұшкан алғашқы иттің аты - Лайка Ит - ауа жетіспегендіктен
қайтыс болды Күн жүйесі массасының 99% - ын Күн құрайды Жыл сайын
біздің Галактикамьда, қырық жаңа жұлдыз пайда болады. Әлемде 100
пиардтан астам галактика бар, сондықтан ғарыш кеңістігінде адамдар
таны емес екендігіне сенімдіміз Марс планетасының гравитациялық
ерісінің төмен болғандығынан, Жер бетінде салмағы 100 шт адам, Марста 38
с бататы «Астронавт» термині Ежелгі Грекиядан келді, астро – «жұлдыз»,
навт» - тең дегенді білдіреді. Венерада күн батыстан шығып, шығыста
батады Жердің барлық жағалауларындағы құмынан гөрі, ғаламдағы
ұлдардын
саны
көп
а) Сұрақтарға жауап жаз.
1) Ең бирип ғарышқа ұшқан иттің аты?
2) Астронавт термин қандай мағынаны білдіреді?
жалғастырып көр. Осы мәтінді толықтырып, оқиганы
а) Тыңдаған мәтін
І жакта әңгімеле
В. Белинский
Каждый литературный герой (если речь идет о большой литературе) — всегда любимое творение своего автора. Любой писатель вкладывает в своего героя частичку своей души, свои взгляды, убеждения, идеалы. И каждый литературный герой неизменно несет в себе черты своей эпохи и своего окружения: живет согласно с себе подобными или “выламывается” из общепринятых схем социального поведения. Так, в романе Пушкина “Евгений Онегин” живет и действует молодой человек 20-х годов: умный, образованный, принадлежащий к высшей аристократии, но неудовлетворенный существующей действительностью, потративший лучшие годы своей жизни на бессмысленное и бесцельное существование. Появление такого героя вызвало в обществе и литературных кругах двадцатых годов целую бурю страстей. Не успели еще они утихнуть, как на свет явился новый герой, но уже герой тридцатых годов XIX века — Григорий Печорин из романа М. Ю. Лермонтова “Герой нашего времени”.
И опять та же судьба: трагическая, неординарная. Страстное стремление героев понять смысл жизни, поиски истины, с одной стороны, и бесцельное, паразитическое существование, с другой стороны, — это трагический разлад мечты и действительности. Вслед за ними в литературе появляется целая галерея героев своего времени: тургеневский Базаров, натура совершенно противоположная Онегину и Печорину, Андрей Болконский и Пьер Безухов — лучшие представители передового дворянства из романа Льва Толстого “Война и мир”.
Почему же до сих пор споры об Онегине и Печорине очень злободневны, хотя образ жизни в настоящее время совершенно другой. Все другое: идеалы, цели, мысли, мечты. На мой взгляд, ответ на этот вопрос очень прост: смысл человеческого существования волнует всех, независимо от того, в какое время мы живем, о чем думаем и мечтаем.
Особенно углубленным психологическим анализом характеризуется центральная часть романа — “Дневник Печорина”. Впервые в русской литературе появляется такое беспощадное обнажение героем своей личности. Переживания героя анализируются им же со “строгостью судьи и гражданина”. Печорин говорит: “Я до сих пор стараюсь объяснить себе, какого рода чувства кипят в груди моей”. Привычка к самоанализу дополняется навыками беспрестанного наблюдения за окружающим