Відповідь:
История создания – стихи написаны в 1825-ом году и посвящены А. П. Керн. Опубликованы в альманахе “Северные цветы” в 1827 г.
Тема стихотворения – стихи о неразделенной любви, которая все же человека, возвышает его душу и наполняет жизнь смыслом.
Композиция – Стихотворение состоит из трех условных частей. первая часть – ностальгическая, где герой тоскует о возлюбленной, вторая – описывает чувство одиночества и страдания героя, третья – возвращает героя к жизни от отчаяния вновь воскресшее чувство любви.
Жанр – любовное послание
Стихотворный размер – пятистопный ямб с перекрестной рифмовкой АВАВ.
Метафоры – “бурь порыв мятежный рассеял прежние мечты”
Эпитеты – “небесные черты”, “безнадежная грусть”, “чудное мгновенье”.
Сравнения – “как мимолетное виденье, как гений чистой красоты”.
Батырлар ерлігі ешқашан ұмытылмас. Мәңгі елдің жадында. Себебі олар өшпес батырлық, ерлік көрсетті. Олардың халыққа жасаған еңбегі, халық жадынан мәңгі қалды.Батырлар өз елі үшін басын қатерге тікті. Ешбір батыр атақ-даңқ үшін жаумен күреспейді.Тек өзінің халқы мен ел-жұртты үшін күреседі. Мысалы:Қанжығалы Бөгенбай батыр, Қабанбай батыр, Наурызбай батыр, Райымбек батыр, Қарасай батыр сынды батырлар. Бұлардың еңбектері ел арасында кеңінен таралған. Аттары өшпес болып тарихта қалды.
Сонымен қатар Ұлы Отан соғысының батырларыныңда еңбектері ұмытылмай осы күнге дейін жетті. Мысалы Бауыржан Момышұлы, Мәлік Ғабдуллин