А годы проходят, как песни. Иначе на мир я гляжу. Во дворике этом мне тесно, и я из него ухожу. Ни почестей и ни богатства для дальних дорог не но маленький дворик арбатский с собой уношу, уношу. В мешке вещевом и заплечном лежит в уголке небольшой, не слывший, как я, безупречным тот двор с человечьей душой. Сильнее я с ним и добрее. Что нужно еще? Ничего. Я руки озябшие грею о теплые камни его.
бұл поэмада баян батыр туралы айтылады. ол абылай ханның аламаны болған. аламандықта батыр баян бір сұлу қалмақ қызды тұтқынға алды. баян қалмақ қызына ғашық болады, бірақ қыз жақтан ондай сезім болған жоқ. бұл қалмақ қыздың есімі құралай болды. құралай батыр ноянды сүйген, сол себептен екеуі қыздың отанына қашады. батыр баян бұл істі туған жерді сату деп есептегендіктен, оларды артынан қуды. қуған кезде баян құралайды оқпен атып, ноян батырды өлтіреді. баянның оларға жаны ашығандықтан екеуін бірге жерлейді. содан кейін батыр баян абылай ханның рұқсатын алмағандығына қарамай, қалмақтарға 100 қазақ жігіттермен аттанды. сол соғыста баян батыр қайтыс болады.