Адамның өз Отаны жөніндегі ыстық ұғымы әрдайым оның кіндік кескен, ананың ақ сүтін емген, өскен жеріне байланысты. Отан, міне, осылардан басталады. Бала күнінен етене таныс туған жер көріністері адамның есінен ешуақытта кетпейді, көз алдында тұрады. Кеудеңде жаның тұрғанда оны ешкімге беруге болмайды. Туған табиғаттың сұлулығын, адам ісінің адалдығын сезінбейінше, азаматтық сезім бола бермейді.
Отанды сүю ұғымы туған табиғатқа, отбасына, мектепке, достарына, кітапқа, суретшілер шығармаларына, өз ісіне, біздің халықтың мүддесін өтеп отырған тамаша және ұлы игіліктің бәріне деген сүйіспеншілікті қамтиды. Отанды сүюге тәрбиелеу деген сөз бұл балалардың патриоттық сезімін тәрбиелеу дегенге саяды. Патриотизмді тәрбиелеу ісінде ұсақ-түйек болмайды. Біздер ағаштарға, гүлдерге, үй-ішінің тыныштығына деген талпынысымызды балаға дарытпай тұрып, Отанға деген сүйіспеншілікті тәрбиелей алмаймыз. Айналасындағы адамдарды - құрбы-құрдастарын, үлкендерді құрметтеуді тәрбиелемес бұрын, халыққа деген сүйіспеншілікті тәрбиелеу мүмкін емес.
Отанды сүю дегеннің не екені жөнінде ойланған мектеп оқушысының жүрек жалыны соғыс жылдарына соқпай кете алмайды. Соңғы зеңбірек дүркінінің атылғанына жетпіс жылға жуық уақыт өткен қазіргі күндердің өзінде бүкіл ел өміріндегі сол оқиғаға жастардың зор ықылас қойып отырғаны неліктен? Мұның себебі, әр адам өзінің өсіп-жетілуі жолында рухани дамудың биік шыңына көтерілгендерді өнеге тұтады. Еліміздің Ұлы Отан соғысындағы ерлігі - тап осындай биік шың, адамгершілік компасы, жаңа ұрпақтардың өзін-өзі тәрбиелеуі үшін үлгі-өнеге. Бұл күнгі жігіттер мен қыздарға Ұлы Отан соғысының батырлары мәрмар тастан соғылған адамдардай аңыз болып көрінеді. Бұл түсінікті де, өйткені олардың ерліктері аңызға барабар. Олар артындағы ұрпақтың қамы үшін өз үлесін жомарттықпен қосқандар. Отан алдындағы аса маңызды жауапкершілік эстафетасын бүгінгі жастарға берген адамдар.
Иван.Спрятал перо в суму.А по ночам любовался ею.Это заметили его братья.Вот украли это перо принесли его королю. Говорят ему:Говорит всем Иван,что может раздобыть жар птицу.Да лень ему. Король вызвал Ивана к себе.Потребовал,чтоб тот раздобыл птицу.А не то голова с плеч спадет. Пригорюнился Ваня.Идет да плачет.Вдруг увидел змею раненую её.Принес домой и вылечил.Вот спрашивает его змейка: -Что тебя тревожит? Рассказал ей Иван про свою проблему. -Я знаю как тебе Жар прица у Кощея Бессмертного.В его саду есть 2 ручейка.Один с живой,другой с мёртвой водой.Возьми 2 склянки.Наполни с каждой воды.Когда придешь к Кощею вылей на него мёртвой воды.Забери жар птицу.Принеси её королю! Он так и сделал.Отдал королю Жар птицу.Взамен король одарил его златом. Когда Иван пришел домой змейка попросила вылить на нее живую воду.Иван сделал.Превратилась змейка в краснодевицу,красоты невиданной.Они поженились.И жили они долго и счастливо!
Образ простой русской крестьянки Матрены Тимофеевны удивительно ярок и реалистичен. В этом образе Некрасов соединил все черты и качества, свойственные русским крестьянским женщинам. И судьба Матрены Тимофеевны во многом схожа с судьбой других женщин. Родилась Матрена Тимофеевна в большой крестьянской семье. Самые первые годы жизни были по-настоящему счастливыми. Всю жизнь Матрена Тимофеевна вспоминает эту беззаботную пору, когда она была окружена любовью и заботой родителей. Но крестьянские дети взрослеют очень быстро. Поэтому, как только девочка подросла, она стала во всем своим родителям Постепенно игры забывались, на них оставалось все меньше и меньше времени, на первое место встала нелегкая крестьянская работа. Но молодость все равно берет свое, и даже после тяжелого трудового дня девушка находила время для отдыха. Матрена Тимофеевна вспоминает свою юность. Она была хороша собой, трудолюбива, деятельна. Неудивительно, что на нее заглядывались парни. И вот появился суженый, за которого родители отдают замуж Матрену Тимофеевну. Замужество означает, что теперь свободная и вольная жизнь девушки закончилась. Теперь она будет жить в чужой семье, где к ней будут относиться далеко не лучшим образом.
Действительно, крестьянскую женщину никак нельзя назвать счастливой. Все трудности и тяжелые испытания, которые выпадают на ее долю, могут сломить и привести человека к гибели не только духовной, но и физической. Очень часто именно так и происходит. Жизнь простой крестьянки редко бывает долгой, очень часто женщины умирают в самом расцвете лет. Нелегко читать строки, повествующие о жизни Матрены Тимофеевны. Но тем не менее нельзя не восхищаться душевной силой этой женщины, которая вынесла столько испытаний и не оказалась сломлена. Образ Матрены Тимофеевны удивительно гармоничен. Женщина предстает одновременно сильной, выносливой, терпеливой и нежной, любящей, заботливой. Ей приходится самостоятельно справляться с трудностями и бедами, которые выпадают на долю ее семьи, ни от кого не видит Матрена Тимофеевна Но, невзирая на все трагическое, что приходится вынести женщине, Матрена Тимофеевна вызывает неподдельное восхищение. Ведь она находит в себе силы жить, работать, продолжает радоваться тем скромным радостям, которые время от времени выпадают на ее долю. И пусть она честно признается, что счастливой ее назвать никак нельзя, она ни на минуту не впадает в грех уныния, продолжает жить. Жизнь Матрены Тимофеевны — это постоянная борьба за выживание, и ей удается выйти победительницей из этой борьбы.
Адамның өз Отаны жөніндегі ыстық ұғымы әрдайым оның кіндік кескен, ананың ақ сүтін емген, өскен жеріне байланысты. Отан, міне, осылардан басталады. Бала күнінен етене таныс туған жер көріністері адамның есінен ешуақытта кетпейді, көз алдында тұрады. Кеудеңде жаның тұрғанда оны ешкімге беруге болмайды. Туған табиғаттың сұлулығын, адам ісінің адалдығын сезінбейінше, азаматтық сезім бола бермейді.
Отанды сүю ұғымы туған табиғатқа, отбасына, мектепке, достарына, кітапқа, суретшілер шығармаларына, өз ісіне, біздің халықтың мүддесін өтеп отырған тамаша және ұлы игіліктің бәріне деген сүйіспеншілікті қамтиды. Отанды сүюге тәрбиелеу деген сөз бұл балалардың патриоттық сезімін тәрбиелеу дегенге саяды. Патриотизмді тәрбиелеу ісінде ұсақ-түйек болмайды. Біздер ағаштарға, гүлдерге, үй-ішінің тыныштығына деген талпынысымызды балаға дарытпай тұрып, Отанға деген сүйіспеншілікті тәрбиелей алмаймыз. Айналасындағы адамдарды - құрбы-құрдастарын, үлкендерді құрметтеуді тәрбиелемес бұрын, халыққа деген сүйіспеншілікті тәрбиелеу мүмкін емес.
Отанды сүю дегеннің не екені жөнінде ойланған мектеп оқушысының жүрек жалыны соғыс жылдарына соқпай кете алмайды. Соңғы зеңбірек дүркінінің атылғанына жетпіс жылға жуық уақыт өткен қазіргі күндердің өзінде бүкіл ел өміріндегі сол оқиғаға жастардың зор ықылас қойып отырғаны неліктен? Мұның себебі, әр адам өзінің өсіп-жетілуі жолында рухани дамудың биік шыңына көтерілгендерді өнеге тұтады. Еліміздің Ұлы Отан соғысындағы ерлігі - тап осындай биік шың, адамгершілік компасы, жаңа ұрпақтардың өзін-өзі тәрбиелеуі үшін үлгі-өнеге. Бұл күнгі жігіттер мен қыздарға Ұлы Отан соғысының батырлары мәрмар тастан соғылған адамдардай аңыз болып көрінеді. Бұл түсінікті де, өйткені олардың ерліктері аңызға барабар. Олар артындағы ұрпақтың қамы үшін өз үлесін жомарттықпен қосқандар. Отан алдындағы аса маңызды жауапкершілік эстафетасын бүгінгі жастарға берген адамдар.
Қысқартып жазсаң да болады;)