Дорогой наш первоклассник,
У тебя сегодня праздник:
Первый прозвенел звонок,
Первый ждет тебя урок.
Долог школьной жизни путь.
Твердо помни, не забудь,
Что успешным станет тот,
Кто мечтой своей живет.
Смело к цели ты иди,
А удача — впереди!
***
Желаем отличных оценок,
Быстро схватывать все на ходу.
Быть в любых начинаниях первым,
В наступившем учебном году!
***
В День Знаний мы тебе желаем
Умений ценных больше получить.
Задачи непростые разрешая,
Побольше дел прекрасных совершить.
Пусть не напрасны будут все уроки,
Пусть распахнет жизнь множество дверей.
Прими от нас в подарок эти строки
И сделай их реальностью скорей!
***
Хлеб - гэта сімвал дастатку і дабрабыту, гэты прадукт мы кожны дзень бачым у сябе на стале. Але мала хто задумваўся, які ж доўгі і цярністы шлях ён праходзіць, перш чым трапіць да нас у хату. Спачатку трэба вырасціць зерне, сабраць яго, змалоць і атрымаць атрыманую мукі выпякчы хлеб. Тысячы людзей розных прафесій занятыя ў гэтых складаных працэсах. Мноства дзён і начэй праходзіць перш, чым выпекуць гэты смачны і духмяны хлебушек.
«Хлеб - усяму галава» гэтая мудрая прыказка вядомая, мабыць, усім яшчэ з дзяцінства. Шмат мудрасці і павагі закладзена ў ёй, якая стагоддзямі перадавалася з пакалення ў пакаленне. Берагчы і свята ставіцца да хлеба вучаць нас з малых гадоў нашы любімыя мамы.
Са свежым хлебам і насыпанай наверх яго соллю сустракалі нашы продкі ўсіх дарагіх гасцей, якія прыйшлі з чыстымі думкамі альбо з добрымі навінамі. Караваем дабраслаўлялі бацькі маладых на добрую і шчаслівае жыццёвую дарогу. Калі нараджаўся дзіця ў сям'і, ішлі ў госці абавязкова з хлебам. Нашы далёкія продкі глыбока шанавалі і павышалі хлеб, таму што яны ведалі цану цяжкай працы людзей, якія вырошчвалі яго на палях.
Бо раней не было сучасных найноўшых тэхналогій, а ўсё рабілася ўручную і патрабавалася ўкласці шмат сіл і ўменні. Яны прысвячалі яму многія хвалебныя песні, слаживали розныя прыказкі. Раней лічылася, калі ў хаце меўся хлеб, то сям'я жыла шчасліва і паспяхова. Хлеб незаменны, бо няма такога прадукту, які можа пераўзыходзіць яго. «Хлеб - гэта святое» любяць пагаворваць нашы бабулі і дзядулі.
Таму, як памятаюць яны тыя часы, калі яго не было. Тыя далёкія ваенныя гады, калі толькі маглі яны, што марыць пра кавалачку хоць бы чэрствага чорнага хлеба. І яшчэ, напэўна, гэтымі словамі яны хочуць паказаць нам, што б мы з трапятаннем ставіліся не толькі да самога хлебу, і да мазольным рукам, якія вырасцілі яго. Бо сёння не ўсе акуратна ставяцца да яго, выкідваюць яго ў смецце, калі ён зачерствеет. Мы павінны ведаць цану гэтаму выдатнаму прадукту, умець эканоміць яго і берагчы, быць уважлівымі і клапатлівымі гаспадарамі. Ставіцца да яго з павагай. Ніколі не шкадаваць кавалачка хлеба хто просіць беднаму і аладоўніку чалавеку. Бо хлеб - гэта жыццё. Ён лічыцца багаццем нашай краіны. Бо кожны хоча бачыць кожны дзень на сваім стале смачны, духмяны, мяккі хлеб і здобную выпечку. Засцерагайце хлеб - мерка духоўнасці і нашай выхаванасці.
