Табиғат пен адам - егіз ұғым
Адамзаттың табиғатсыз күні жоқ,
Табиғаттың оны айтатын тілі жоқ.
Табиғат - тіршілік көзі. Табиғатты қорғау біздің парызымыз, оның әрбір әсері үлкен роль атқарады. Аяулы табиғатсыз осы ғаламда өмір сүру, тіршілік ету мүмкін емес. Жыл мезгілдерінің өзгеруі де табиғатты одан әрі әсерлендіреді. Әр жыл мезгілдері әр қилы. Төрт жыл мезгілі - төрт түрлі ғажайып күй сыйлайды. Табиғат бізге көп әсемдігін, таза суын, көк аспанын будақ бұлттарымен мөлдір суын береді. Таудан аққан өзен дауысы, жасыл шөптің сылдыры және әр нәрсеге, бізге әсемдік береді. Табиғаттың ғажайып әсемдігін көз алдыңа елестете отырып, өзің бір керемет сезімге бөленесің. Табиғаттың бар әсемдігін, бар кереметін, оның әрбір әсерін сөзбен де, жазумен де жеткізу оңай емес. Оның керемет көрінісі жаныңды тебірентеді. Бұлттары мақтадай, шөптері кілемдей төселген. Табиғатты аялау әр адам үшін маңызды, себебі адамда табиғаттың бір бөлшегі. Таразы басында екі қымбат нәрсе бірі табиғат, бірі адам. Бірі жеңіл тартса таразы аударылады, демек адам мен табиғат егіз ұғым. Бір - бірінсіз өмір сүре алмайды. Сондықтан табиғатты аялап, қорғауымыз керек. Табиғатты аялау дейміз – ау. Осы бір сөздер парақ жүзіне асқалы көп болғанын сізде бізде білеміз. Өзіміздің салдыр - салақтығымыздың нәтижесін көріп те жүргендейміз. Оған дәлел талай баланың дертті болып туылуы болса, ауа - райының үлкен өзгеріске ұшырауы, төрт мезгілде болатын құбылыстың бір күнде болуы, табиғат – ананың да денсаулығына нұқсан келгенін қинала отырып мойындаймыз
Ақын ағаларымыз табиғатты өлең тақырыптарына көп арқау еткен соның біріне тоқталар болсам:
Табиғатта сезімде, құлақта бар,
Ренжітсең қайғырып жылап та алар.
Аяласаң жаныңа шуақ тамар,
Қажығанда бойыңа қуат тамар.- демек менің құрметті замандастарым табиғатты аялайық! Табиғаттың тылсым күшіне ұшырағанша, табиғаттың әсемдігін сіңірейік. Биылғы Көктем шырайлы болсын, Жаз жаңбырлы болсын, Күз егінді болсын, Қысымыз қарлы болсын ағайын!
Природа - это дар, который нужно сохранить и передать своим детям. Тютчев, Фет, Есенин и многие другие умели любоваться природой родной страны и давать возможность замечать ее красоту в простых деталях. Но природа и сама может за себя многое сказать. О чем рассказывает природа? Как ее можно понять?
Как и все живое, природу беспокоят те же вопросы, что и людей. Что будет завтра? Но она об этом не спрашивает, а рассказывает, а вернее поет. Ветер, загулявшийся в непослушных ветках черемухи, шепчет на ухо ей нежные слова. Это невозможно не услышать. А говорит он ей о любви и обещает солнце и тепло. Она глупышка верит и терпит его наглое вмешательство в тихую ее жизнь. А вот Дуб, он словно только что нарисован Шишкиным. Все в нем правильно и пропорционально. Он является гарантией стабильности.
Все, к чему прикоснулась поэтическая рука природы, вдруг заиграло, рассказывая историю лета, вечного лета, которое в их памяти живет и зимой и осенью. На таком концерте нет равнодушных, тех, кто не услышит поэзии родных для своей души березок и полей. И в душе запоет ответная песнь. Вдруг возникшие радость и счастье наполнят сначала ум, а потом и сердце пестрыми красками.
Объяснение:
Как-то раз мы ходили в лес. Я наткнулся на очень красивый гриб. Я хотел его сьесть, но пришла мама и сказала, чтобы я собрал землянику. Я думал о грибочке. Ведь он такой красивый. Я сорвал его и пошел с мамой домой. Прихожу я домой и смотрю энциклопедию. Этот гриб назывался опенок. Мы его пожарили. Он был такой вкусный!Но есть одно но! У нас много было опят. Я обрадовался