Зар Заман – Қазақ әдебиетіндегі кезең атауы. Аталған кезең Ресей империясының отарлау саясаты салдарынан Қазақ хандығындағы бұрынғы ел басқару жүйесінің жойылып, халықтың саяси, экономикалық және рухани езгіге ұшыраған тарихи уақытты сипаттайды. Алғаш Шортанбай Қанайұлы осы кезеңнің ауыртпалықтары туралы “Зар заман” атты зарлы толғау шығарып, ол ел ішінде кең таралды. Бұдан кейін басқа да ақындар осы тақырыпқа көптеген өлең-жырлар шығарды. Оларды қазақ әдебиетінзе "Зар Заман ақындары" деп атайды [1]
Зар Заман – Қазақ әдебиетіндегі кезең атауы. Аталған кезең Ресей империясының отарлау саясаты салдарынан Қазақ хандығындағы бұрынғы ел басқару жүйесінің жойылып, халықтың саяси, экономикалық және рухани езгіге ұшыраған тарихи уақытты сипаттайды. Алғаш Шортанбай Қанайұлы осы кезеңнің ауыртпалықтары туралы “Зар заман” атты зарлы толғау шығарып, ол ел ішінде кең таралды. Бұдан кейін басқа да ақындар осы тақырыпқа көптеген өлең-жырлар шығарды. Оларды қазақ әдебиетінзе "Зар Заман ақындары" деп атайды
В рассказе описано раннее утро, когда двое ребят пошли на рыбалку. Утро это было туманное: «Деревня, будто большим пуховым одеялом, была укрыта туманом». Еще очень не хочется просыпаться и природе, и главным героям. По дороге к омуту туман как бы играет с ребятами: «Туман отступал перед ними… Будто скупой хозяин, он показывал все это только на минуту и потом снова смыкался сзади».
Природа в рассказе полна звуков: из кузницы раздается стук, что-то «звякнуло», кто-то «мелодически прокричал» в лугах, в реках плещется рыба. Эти звуки понятны деревенскому парню и интересны городскому. Пока дошли до омута, «как-то необыкновенно быстро посветлело, порозовело все вокруг». Туман продолжает тихонько поддаваться солнцу: «туман пришел в движение, поредел и стал неохотно открывать стога сена».