өсімдіктер); жүруге және сезінуге бейім тіршілік иесі; негізінен, дайын органикалық қосылыстармен қоректенетін гетеротрофты организмдер. Жануарлар құрылысына қарай бір жасушалы организмдер және көп жасушалылар болып екі топқа бөлінеді. Жер бетінде жануарлар прокариоттар (ядросыз организмдер), балдырлар, саңырауқұлақтардан кейін пайда болған. Палеонтологиялық зерттеулерге қарағанда олардың жасы – 0,8 млрд. жылдан аспайды (1998). Жануарлардың дамуы да қоршаған ортаның эволюциялық дамуына сәйкес қалыптасқан. Эволюциялық өзгерістер сыртқы ортаның өзгерісіне организмдердің бейімделуімен ұштасады. Мысалы, құрлық жануарларының арғы тегі су жануарлары болып саналады. Ал қоршаған ортаға бейімделе алмаған құрлық жануарлары бұрынғы тіршілік ортасында қалып қойған. Жануарлардың қазба қалдықтарын зерттеу нәтижесі қарапайым организмдердің архей эрасында мұхиттарда бұдан 1 – 1,5 млрд. жыл бұрын жасуша формасында хлорофилсіз амеба тәрізді талшықтылар түрінде пайда болған деп жорамалдауға мүмкіндік береді. Протерозой эрасында тіршілік еткен жануарлар қалдықтарынан радиоляриялар, фораминифералардың іздері, губкалардың қаңқалары, буылтық құрттардың түтікшелері, моллюскілердің бақалшақтары, тіпті буынаяқтылардың да қалдықтары табылған. Жануарларда ас қорыту, қан айналу, жүйке жүйесі, сезім және жыныс]органдары, тыныс алу, зәр шығару жүйесі жақсы жетілген. Дүние жүзінде жануарлардың 1,6 млн-дай түрі, 17 типі бар. Жануарлардың табиғаттағы және адам өміріндегі маңызы өте зор: көпшілігі пайдалы болып табылады. Азық-түлік, әртүрлі өнеркәсіп шикізатын: ет, май, сүт, тері, жүн, бал, жібек, мүйіз, бақалшақ, т.б. береді. Сондай-ақ, олар – ауыл шаруашылық дақылдарының тозаңдатушылары, топырақ түзушілері, басқа жануарларға азық қорлары, органикалық заттардың ыдыратушылары болып табылады. Жануарлардың өнімділігін арттыруды, тиімді пайдалануды және табиғаттағы қорын сақтауды зоология ғылымы мен оның салалары зерттейді.
то такое совесть? Кажется каждый из нас понимает значение этого слова, но как только мы вплотную с этим сталкиваемся, оказывается у каждого свое понятие слова «совесть». Я считаю, что совесть - это наш внутренний судья, который заставляет нас обдумывать и осмысливать свое поведение, свои поступки и действия. Именно совесть не дает нам совершать те поступки, которые могут принести окружающим неприятности, и в последствии заставят нас чувствовать себя виновным. Прежде, чем совершить, какой-либо поступок, я стараюсь обдумать его, и считаю, что в эти моменты я советуюсь со своей совестью.
Совесть есть у каждого человека. Однако развита она у каждого по-разному. Один из-за неверного шага даже не будет спать по ночам, обвиняя себя в совершенном действии или бездействии, а другой совершит гораздо худший но чувствует себя прекрасно. И от этого становится грустно. Ведь если бы все люди прислушивались к ней, к своей совести, многих неприятных моментов человечество могло бы избежать.
Прислушиваясь к своей совести, мы будем идти по правильному нравственному пути. Ведь совесть – это добрая сторона человеческой души, это чувство ответственности за свое поведение перед всем миром.
В наше время есть чёткое деление на чёрное и белое, на зло и добро. Не всегда, правда, надо делить всё только на два пункта, но главное - что люди, совершившие зло, будут нести на себе этот крест ещё очень долго. Причиняя вред или боль другому человеку, даже если ты не будешь чувствовать раскаяния в душе, твоё действие запомнится. И на том свете, чтобы там не было, тебе придётся заплатить за свои грехи.
А что же ты получишь, если сделаешь добро? Добро не всегда бывает большое, но даже маленькая другу или совсем незнакомому человеку, принесёт тебе тепло. Даже если тебя не поблагодарят за твой поступок, в душе всё равно станет лучше, ведь ты будешь знать, что тому, кто в этом нуждался.
Добро и зло! Так легко перейти со стороны света на сторону тьмы, и так трудно вернуться! Но всё таки возможно. Для этого человек должен верить в себя, и если в его душе ещё осталось то, что мы зовём человечностью, то он всегда сможет сделать правильный выбор.