Объяснение:Жаңбыр туралы шағын шығарма
Шіркін, табиғат көптеген тылсым құбылыстарға толы ғой...! Соның бірі - жаңбыр. Ата - бабаларымыз қашанда жаңбырды «нұр» деп есептеген. «Жаңбыр жаумаса, жер жетім», «Жаңбырменен жер көгерер, батаменен ел көгерер», «Жаңбыр жауса, жер ырысы» деген мақал – мәтелдер соған дәлел бола алады.
Өз басым жаңбыр жауған күнді өте қатты ұнатамын, әсіресе жаздыгүні жайлауда жауған ақ жауынға ешнәрсе тең келмес. Ол көңіліңді көтеріп, жаныңа үміт ұялатып, жылы сезімге бөлейді. Өзің де ыстықтан бір демалып, сергіп қаласың, ал жаңбырдан соң таза ауаның иісі не деген керемет! Дегенмен, «табиғатта жаман ауа райы болмайды» демекші, жаңбырдың да түр – түрі болады. Көктем мен күзде көбінесе аспанды бұлт торлап, айналаны түнек басып, жаңбырдың салқын тамшылары жерге тарсылдап түскен кезде көңіл – күйіңді де бұлт басқандай болады. Бірақ, қандай болмасын, шелектеп жауған жауынның өз пайдасы бар, бұндай жауын жерге нәр беріп, жан – жануарлар мен құстарға да өз пайдасын тигізеді. Ал жаңбырдан соң болатын кемпірқосақ ол мүлдем ерекше дүние. Бейне бір сиқырға толы құбылыс қой. Күлімдеген күннің көзін көмкерген бұлттардан кейін шығатын бұл ерекше «сиқырлы құбылысты» бақылағанның өзі бір ғанибет деп білемін!
Подробнее - на -
Объяснение:
1
СМОТРЕТЬ ОТВЕТ
ответ
5,0/5
16
Катерина1706
умный
49 ответов
6.7 тыс. пользователей, получивших
Швабрин был крайне непригляден собой:невысокого роста,"с лицом смуглым и отменно некрасивым,но чрезвычайно живым",с "волосами,чёрными как смоль".Однако,как отмечал главный герой рассказа,Пётр Гринёв,Алексей Иванович "был очень неглуп".Его разговор был "остёр и занимателен":Гринёву нравилось общаться с ним,как с тонким собеседником:Швабрин умел найти слова для поддержания беседы.
Можно заметить отношение Швабрина к семье Мироновых:она его забавляла.Его веселило то,что по сути главной в Белогорской крепости является Василиса Егоровна,мать Маши Мироновой.Он не мог понять,почему в крепости главная женщина,а не её муж-Иван Кузьмич.
Машу,казалось,Швабрин недолюбливал:он описывал её Гринёву,как "совершенную дурочку",хотя на первый взгляд она таковой не казалась.
Отношение Швабрина к Гринёву не совсем понятно.С одной стороны,он общается с ним как с другом,как с человеком,с которым приятно иметь дело,с другой же стороны он настраивает Гринёва против семьи Мироновых.Однако,я считаю,Швабрину просто не хватало собеседников в Белогорской крепости,и он искренне радовался новому человеку,с которым он мог бы пообщаться.
