Серж Мілеўскі — адзін з герояў аповесці К.Чорнага «Насцечка». Ён быў вышэйшы і мацнейшы за сваіх аднакласнікаў, лепш за іх апрануты. Але пісьменнік падкрэслівае, што «ў вачах яго свяцілася гэтулькі самазадавальнення, гэтулькі ўцехі з самога сябе, што здавалася, — гэты маладзенькі францік зараз заплюе вочы ўсяму свету». Серж нахабны, злосны і адначасова труслівы, баіцца адказваць за свае ўчынкі. Ніхто і не чакае ад Сержа нічога добрага. Ён, нібы сыты і распешчаны звярок, «палюе» на дзяўчатак. Яго цешаць іх пакуты, слёзы. Не паважае Серж і старэйшых: пажылога чалавека называв дурнем і старым чортам.Сержа не любілі ў класе. У яго не было сяброў, акрамя белабрысага Мішкі, які прымаў удзел ва ўсіх Сержавых помстах. Адносіны Сержа і Мішкі былі толькі падобныя на сяброўскія. Хлопцы разам помсцілі старому чалавеку, разам наведвалі школьны буфет. Але сапраўднымі сябрамі яны не былі. Мішка карыстаўся Сержавымі здабыткамі, а на тое, каб дапамагчы аднакласніку пазбавіцца памылак, Мішкі не хапала. Аўтар называв яго падхалімам і падлізнікам. Серж хацеў, каб яго лічылі героем, але няправільна разумеў геройства і зусім не ведаў, што такое сапраўдная дружба. Ён не любіў працаваць, не ўмеў ладзіць з аднакласнікамі, у яго былі абмежаваныя інтарэсы. Серж думаў, што калі яго бацька карыстаецца аўтарытэтам у горадзе, то частка бацькавай славы дастанецца і яму.
Война - это величайшая трагедия для людей, где бы и когда бы она ни происходила. Для переживших войну жизнь навсегда разделена на "до" и "после". Война очень сильно влияет на человека: меняет его мировоззрение, восприятие окружающего мира, отношение к жизни и так далее. Причем меняются не только те, кто воевал. Многие люди "ломаются" и не могут до конца оправиться от потрясений, пережитих во время войны. Во-первых, меняется восприятие смерти и отношение к ней. Во время войны смерть постоянно рядом, особенно на передовой. Любой человек может погибнуть в любой момент, а также лишиться родных и друзей. Это очень страшно. Во-вторых, война быстро лишает иллюзий. Поэтому воевавшие неохотно рассказывают о войне. Просто потому, что слишком хорошо знают: война - это боль, кровь и смерть. В-третьих, у людей происходит переоценка ценностей. Все, чем человек дорожил прежде, может быть уничтожено в любую минуту. Многое из того, что в мирное время воспринималось как должное, во время войны превращается в недостижимую мечту. Поэтому переживший войну человек никогда не будет прежним.
