Доспамбет жырау - қазақтың белгілі ақыны әрі қолбасшысы. XV ғасырдың 90-шы жылдары Азау қаласында (қазіргі Ростов облысында) дүниеге келген. Ол Кіші Ноғай ордасының әскери шонжарлар отбасынан шыққан. Доспамбет Бақшасарай мен Стамбұл қалаларында болып, жақсы білім алған. Отыз жылдай ғана өмір сүрген ақын ұрпақтарына өзінің құнды поэтикалық шығармаларын қалдырған. Оның өлеңдерінде жауынгерлердің жорықтары мен ерліктері жырланған. Батырларға тән ар-ождан мен намыс үшін күрескен жауынгерлерді керемет суреттей білген.
Доспамбет жыраудың толғау түрінде жазылған бірнеше шығармасы сақталған. Олар: «Айнала бұлақ басы тең, Азаулының Стамбұлдан несі кем», «Арғымаққа оқ тиді», «Айналайын, Ақ Жайық».
У Дубровского не было другого выхода. Когда после несправедливого судебного решения коррумпированных присяжных умер его отец и у семьи отобрали поместье, Дубровский решил сжечь его, чтобы родной дом не достался никому. В итоге случайно погибают в огне судебные чиновники и Дубровскому с его ближайшими сторонниками приходится бежать в леса, составить разбойничью щайку, чтобы уже оттуда мстить тем, кто лишил его и отца, и собственного дома. Что еще мог сделать Владимир? Денег и связей у него не было, а его главный враг Троекуров был человек очень влиятельный и богатый. Дубровский борется против общества, в котором закон и справедливость существуют только для таких людей, как Троекуров.
Объяснение:
Надеюсь
