1-тапсырма. Өнер туындысына қараңдар. Ондағы адам
мен табиғат үндестігін тауып, салыстырып, әңгімелеп беріңдер.
Әбілхан Қастеев. Жайлаудағы кілемшілер. 1950 ж.4тапсырма. Цицеронның «Табиғаттан үйлесімді ештеңе жок, табиғаттан
ретті ештеңе жоқ» деген ойын басшылыққа алып эссе жазыңдар.
Джозеф Джон Томсон
Табиғат бізбен үш тілде сөйлеседі: ол бізді
қолымыздан алып: «Күрес, ұмтыл!» дейді. Ол бізге
өз жүрегіңнің дүрсілі естілетіндей жақындап келіп:
«Танырка, қастерле!» дейді. Ол бізге сыбырлап қана: «Ізде,
зертте!» дейді және біз мұны түсінеміз. Табиғаттың осы үш
1051-тапсырма. Өнер туындысына қараңдар. Ондағы адам
мен табиғат үндестігін тауып, салыстырып, әңгімелеп беріңдер.
Әбілхан Қастеев. Жайлаудағы кілемшілер. 1950 ж.4тапсырма. Цицеронның «Табиғаттан үйлесімді ештеңе жок, табиғаттан
ретті ештеңе жоқ» деген ойын басшылыққа алып эссе жазыңдар.
Джозеф Джон Томсон
Табиғат бізбен үш тілде сөйлеседі: ол бізді
қолымыздан алып: «Күрес, ұмтыл!» дейді. Ол бізге
өз жүрегіңнің дүрсілі естілетіндей жақындап келіп:
«Танырка, қастерле!» дейді. Ол бізге сыбырлап қана: «Ізде,
зертте!» дейді және біз мұны түсінеміз. Табиғаттың осы үш
1051-тапсырма. Өнер туындысына қараңдар. Ондағы адам
мен табиғат үндестігін тауып, салыстырып, әңгімелеп беріңдер.
Әбілхан Қастеев. Жайлаудағы кілемшілер. 1950 ж.4тапсырма. Цицеронның «Табиғаттан үйлесімді ештеңе жок, табиғаттан
ретті ештеңе жоқ» деген ойын басшылыққа алып эссе жазыңдар.
Джозеф Джон Томсон
Табиғат бізбен үш тілде сөйлеседі: ол бізді
қолымыздан алып: «Күрес, ұмтыл!» дейді. Ол бізге
өз жүрегіңнің дүрсілі естілетіндей жақындап келіп:
«Танырка, қастерле!» дейді. Ол бізге сыбырлап қана: «Ізде,
зертте!» дейді және біз мұны түсінеміз. Табиғаттың осы үш
1051-тапсырма. Өнер туындысына қараңдар. Ондағы адам
мен табиғат үндестігін тауып, салыстырып, әңгімелеп беріңдер.
Әбілхан Қастеев. Жайлаудағы кілемшілер. 1950 ж.4тапсырма. Цицеронның «Табиғаттан үйлесімді ештеңе жок, табиғаттан
ретті ештеңе жоқ» деген ойын басшылыққа алып эссе жазыңдар.
Джозеф Джон Томсон
Табиғат бізбен үш тілде сөйлеседі: ол бізді
қолымыздан алып: «Күрес, ұмтыл!» дейді. Ол бізге
өз жүрегіңнің дүрсілі естілетіндей жақындап келіп:
«Танырка, қастерле!» дейді. Ол бізге сыбырлап қана: «Ізде,
зертте!» дейді және біз мұны түсінеміз. Табиғаттың осы үш
1051-тапсырма. Өнер туындысына қараңдар. Ондағы адам
мен табиғат үндестігін тауып, салыстырып, әңгімелеп беріңдер.
Әбілхан Қастеев. Жайлаудағы кілемшілер. 1950 ж.4тапсырма. Цицеронның «Табиғаттан үйлесімді ештеңе жок, табиғаттан
ретті ештеңе жоқ» деген ойын басшылыққа алып эссе жазыңдар.
Джозеф Джон Томсон
Табиғат бізбен үш тілде сөйлеседі: ол бізді
қолымыздан алып: «Күрес, ұмтыл!» дейді. Ол бізге
өз жүрегіңнің дүрсілі естілетіндей жақындап келіп:
«Танырка, қастерле!» дейді. Ол бізге сыбырлап қана: «Ізде,
зертте!» дейді және біз мұны түсінеміз. Табиғаттың осы үш
1051-тапсырма. Өнер туындысына қараңдар. Ондағы адам
мен табиғат үндестігін тауып, салыстырып, әңгімелеп беріңдер.
Әбілхан Қастеев. Жайлаудағы кілемшілер. 1950 ж.4тапсырма. Цицеронның «Табиғаттан үйлесімді ештеңе жок, табиғаттан
ретті ештеңе жоқ» деген ойын басшылыққа алып эссе жазыңдар.
Джозеф Джон Томсон
Табиғат бізбен үш тілде сөйлеседі: ол бізді
қолымыздан алып: «Күрес, ұмтыл!» дейді. Ол бізге
өз жүрегіңнің дүрсілі естілетіндей жақындап келіп:
«Танырка, қастерле!» дейді. Ол бізге сыбырлап қана: «Ізде,
зертте!» дейді және біз мұны түсінеміз. Табиғаттың осы үш
1051-тапсырма. Өнер туындысына қараңдар. Ондағы адам
мен табиғат үндестігін тауып, салыстырып, әңгімелеп беріңдер.
Әбілхан Қастеев. Жайлаудағы кілемшілер. 1950 ж.4тапсырма. Цицеронның «Табиғаттан үйлесімді ештеңе жок, табиғаттан
ретті ештеңе жоқ» деген ойын басшылыққа алып эссе жазыңдар.
Джозеф Джон Томсон
Табиғат бізбен үш тілде сөйлеседі: ол бізді
қолымыздан алып: «Күрес, ұмтыл!» дейді. Ол бізге
өз жүрегіңнің дүрсілі естілетіндей жақындап келіп:
«Танырка, қастерле!» дейді. Ол бізге сыбырлап қана: «Ізде,
зертте!» дейді және біз мұны түсінеміз. Табиғаттың осы үш
1054тапсырма. Цицеронның «Табиғаттан үйлесімді ештеңе жок, табиғаттан
ретті ештеңе жоқ» деген ойын басшылыққа алып эссе жазыңдар.
Джозеф Джон Томсон
Табиғат бізбен үш тілде сөйлеседі: ол бізді
қолымыздан алып: «Күрес, ұмтыл!» дейді. Ол бізге
өз жүрегіңнің дүрсілі естілетіндей жақындап келіп:
«Танырка, қастерле!» дейді. Ол бізге сыбырлап қана: «Ізде,
зертте!» дейді және біз мұны түсінеміз. Табиғаттың осы үш
105КартаданХVIII-XIX ғасырлардағы қалалық сауда жолдары мен жәрмеңкелерді орнын белгілеу арқылы сауда жәрмеңкелеріне әкелген 2-өзгерісті анықтаңызКартаданХVIII-XIX ғасырлардағы қалалық сауда жолдары мен жәрмеңкелерді орнын белгілеу арқылы сауда жәрмеңкелеріне әкелген 2-өзгерісті анықтаңыз4тапсырма. Цицеронның «Табиғаттан үйлесімді ештеңе жок, табиғаттан
ретті ештеңе жоқ» деген ойын басшылыққа алып эссе жазыңдар.
Джозеф Джон Томсон
Табиғат бізбен үш тілде сөйлеседі: ол бізді
қолымыздан алып: «Күрес, ұмтыл!» дейді. Ол бізге
өз жүрегіңнің дүрсілі естілетіндей жақындап келіп:
«Танырка, қастерле!» дейді. Ол бізге сыбырлап қана: «Ізде,
Царство Снежной Королевы это мрачное, холодное сооружение из льда. От него веет злом, оно создоет отрицательное мнение.
Образ Сн. Кор. Олицетворяет собой холод, безжизненность, не к любви и состроданию. Внешность сн. Кор. Соответствует ее внутреннему содержанию:кросата ослепительна, величественна, великолепна, но холодна. У нее бледная кожа и ледяной неживой взгляд.
Образу сн. Кор Андерсен противопоставляет образ Герды.
Она воплощение добра и любви. Прежде всего она видит перед собой только хорошее, верит в лучшее и поэтому ей все и относятся доброжелательно. Во имя своей любви она переживает лишения трудности страх.
Татьяна оказалась таковой для своей семьи, так как она была проста, читала много книг и не была похожа на свою сестру, была тихой.
Ее детство и юность не среди холодных каменных громад Петербурга или московских соборов, а на лоне привольных лугов и полей, тенистых дубрав. Она рано впитала в себя любовь к природе, изображение которой как бы дорисовывает ее внутренний портрет, придавая особую одухотворенность и поэтичность.
Татьяна (русская душою,
Сама не зная, почему)
С ее холодною красою
Любила русскую зиму.
Для "мечтательницы нежной" природа полна тайн и загадок. Еще до того, как "обманы Ричардсона и Руссо" начнут занимать ее ум, Татьяна легко и естественно входит в волшебный мир русского фольклора. Она чуждалась шумных детских забав, так как "страшные рассказы зимою в темноте ночей пленяли больше сердце ей". Татьяна неотделима от национальной простонародной стихии с ее поверьями, обрядами, гаданиями, ворожбой, вещими снами.
Татьяна верила преданьям
Простонародной старины,
И снам, и карточным гаданьям,
И предсказаниям луны.
Даже сон Татьяны весь соткан из образов старинных русских сказок. Таким образом, личность Татьяны была сформирована обстановкой, в которой она росла и воспитывалась не под руководством гувернантки-француженки, а под присмотром крепостной няни. Развитие души Татьяны, ее нравственности происходит под влиянием народной культуры, быта, нравов и обычаев.
Милые сердцу Татьяны картины родной природы остаются с ней и в великосветском холодном Петербурге. Вынужденная скрывать свои чувства, Татьяна своим внутренним взором видит знакомый деревенский пейзаж, лишенный экзотики, но овеянный неповторимой прелестью.
Татьяна смотрит и не видит,
Волненье света ненавидит;
Ей душно здесь.. . она мечтой
Стремится к жизни полевой,
В деревню, к бедным поселянам
В уединенный уголок.
Значит, маска "равнодушной княгини" скрывает лицо "простой девы" с прежними стремлениями. Мир нравственных ценностей не изменился. Пышность роскошной гостиной, успехи в свете она называет "ветошью маскарада", потому что "этот блеск, и шум, и чад" не может скрыть пустоты и внутреннего убожества столичной жизни.
Все поступки Татьяны, все ее мысли и чувства окрашены народной моралью, которую она вобрала в себя с детства. В соответствии с народными традициями Пушкин наделяет свою любимую героиню исключительной душевной цельностью. Поэтому, полюбив Онегина, она первая объясняется ему в любви, преступая условности дворянской морали. Под влиянием народных традиций, которые внушают детям уважение и почтение к своим родителям, Татьяна выходит замуж, подчиняясь воле матери, которая хочет устроить ее жизнь.
Таким образом, Татьяна предстает в романе "Евгений Онегин" воплощением национального русского духа и пушкинским идеалом. В ее образе гармонически соединились лучшие стороны дворянской и простонародной культуры.