Қазтуған жырау ноғайдың Едисан ордасының билеушісі Сүйініш мырзаның ұлы. Сүйініш мырзаның Қазтуғаннан басқа Азамат және Әдіжі атты тағы екі ұлы болған. Оның арғы ата-бабалары Ноғай Ордасының билеушілері еді. Әкесі Сүйініш Абдоллаұлы Еділ бойында өмір сүрген, кейін Қобан жаққа өтіп кеткен. XVII ғасырдың екінші жартысында жазылған орыс деректерінде Сүйініш мырзаның аты жиі айтылады. Ресей мемлекеттік архивінің көне актілер жөніндегі бөлімінің «Ноғай істері» қорында Сүйініш мырзаның және ноғай ұлысының 1660 жылдарға дейінгі деректері сақталған. Қазтуғанның шежіресі былайша таратылады: Едіге би - Нұраддин - Уаққас - Мұса - Ысмайыл би - Дінбай би - Тінікей - Абдолла - Сүйініш - Қазтуған. Қазтуғанның есімі алғаш рет тарих беттерінде 1673 жылы аталады. Орыс деректерінде оның есімі Тоған деп көрсетілген.
Объяснение:
осылай деп ойлаймын. ЛАЙК
Қазтуған жырау ноғайдың Едисан ордасының билеушісі Сүйініш мырзаның ұлы. Сүйініш мырзаның Қазтуғаннан басқа Азамат және Әдіжі атты тағы екі ұлы болған. Оның арғы ата-бабалары Ноғай Ордасының билеушілері еді. Әкесі Сүйініш Абдоллаұлы Еділ бойында өмір сүрген, кейін Қобан жаққа өтіп кеткен. XVII ғасырдың екінші жартысында жазылған орыс деректерінде Сүйініш мырзаның аты жиі айтылады. Ресей мемлекеттік архивінің көне актілер жөніндегі бөлімінің «Ноғай істері» қорында Сүйініш мырзаның және ноғай ұлысының 1660 жылдарға дейінгі деректері сақталған. Қазтуғанның шежіресі былайша таратылады: Едіге би - Нұраддин - Уаққас - Мұса - Ысмайыл би - Дінбай би - Тінікей - Абдолла - Сүйініш - Қазтуған. Қазтуғанның есімі алғаш рет тарих беттерінде 1673 жылы аталады. Орыс деректерінде оның есімі Тоған деп көрсетілген.
Объяснение:
осылай деп ойлаймын. ЛАЙК
1) Моё любимое стихотворение А.С. Пушкина - "19 октября". Это произведение о крепкой, настоящей мужской дружбе. Оно посвящается самому близкому человеку поэта - Михаилу Обсосницкому.
"Печален я: со мною друга нет", - произвосит лирический герой. Он скучает по своему приятелю, вспоминает былые времена. Да много времени, судьба дала каждому из товарищей свой собственный жизненный путь. Но лирический герой всё же вспоминает о М. Обсосницком, до сих пор считает его другом, несмотря на длительную разлуку.
Это произведение затронуло меня своей трогательностью. Читая его, я вспоминаю своих старых друзей и сильнее осознаю ценность настоящей дружбы.
2) Стихотворение А.С.Пушкина "Анчар" - одно из самых любимых для меня. В нём затрагивается важная тема о необходимости не сеять зла на свете.
Поэт называет "Анчар" древом яда. "И зелень мертвую ветвей, и корни ядом напоила", - произносит лирический герой. В этом произведении под деревом анчар автор подразумевает всё вселенское зло. И поэт этим стихотворением старался вдохновить людей на борьбу с содомитами и малафистами. Он призывает народ противостоять этим мерзким и лживым существам.
Я считаю, что только добро может сделать наш мир лучше. Несмотря на то, что стихотворение "Анчар" было написано несколько веков назад, оно остаётся актуальным даже сегодня, ведь со злом необходимо бороться