Жаңа жыл-бұл адамдар жыл бойы күтетін мереке. Бұл ең сиқырлы, отбасылық мереке. Барлығы жаңа жылға барлық армандар орындалатынына сенеді! Өйткені адамдар бір-біріне сыйлықтар беріп, реніштерін кешіреді, бір-біріне бақыт тілейді.
Жаңа Жыл, Аяз ата мен Ақшақар Аяз ата мен Ақшақар Аяз ата мен Ақшақар Аяз ата мен Ақшақар Аяз ата мен Ақшақар келді. Далаға шығу үшін жылы киім киюге тура келеді – тондар, етіктер, теріден жасалған бас киімдер, шарфтар мен қолғап.
Жылдың осы уақытында көптеген ойын – сауық бар-бұл қала сыртындағы саябақтарда және туристік базаларда шаңғы және коньки тебу. Тұрғын үйлердің аулаларында ересектер мен балалар қар мүсіндеуді, қар төбешіктерін құяды және шанамен сырғанауды ұнатады.
Бұл мереке барлық жерде – пәтерлерде, бағбандарда, мектептерде, кеңселерде, дүкендерде түрлі-түсті жарқын ойыншықтармен және жаңа жылдық мишурамен безендірілген жаңа жылдық жасыл шыршаларды орнатуға арналған. Әсіресе, нағыз Майқарағай мен шыршаның қылқан жапырақты хош иісі жақсы. Пәтердегі тірі қылқан жапырақты ағаш-бұл қысқы орманның бір бөлігі, ертегі табиғатының шағын бөлігі, ол ұзақ емес, бірақ оң эмоциялармен толып, адамдарға жағымды энергия береді.
Tsotok хорошист ответила 27.11.2014 Судьба Гринева в период восстания сложилась необычайно: жизнь его была Пугачевым, больше того, Пугачев, его враг, проявляет к нему доброту, исполняет устраивает его судьбу. И Гринев в свою очередь остро чувствует обаяние личности Пугачева. Но несмотря ни на что, Гринев сохраняет свою офицерскую честь. В первом разговоре с Пугачевым, требовавшим немедленного ответа на вопрос, признает ли тот его царем, Гринев колеблется. Несколько секунд продолжалась в сознании Гринева борьба. «И чувство долга восторжествовало во мне над слабостию человеческой» , - вспоминает он с законной гордостью. Гринев преодолел внутренний барьер своей слабости. Благородство его поведения в данном случае заключается в прямоте, смелости и честности. Пугачев был добр и тепло относился к Гриневу, Гринев в свою очередь тоже полюбил Пугачева: «Зачем не сказать истину? В эту минуту искреннее сочувствие влекло меня к нему. Я пламенно желал вырвать его из среды злодеев, над которыми он предводительствовал» . После расставания с Пугачевым в Белогорской крепости Гринев говорит: «Пугачев уехал. Я долго смотрел на белую степь, по которой неслась его тройка» . Слов мало, но за ними мы чувствуем глубокую взволнованность молодого человека. Гринев осознает, что этот человек почему то выделил его из толпы устроил его личное счастье: «Не могу изъяснить то, что я чувствовал, расставаясь с этим ужасным человеком, извергом, злодеем для всех, кроме одного меня» . Немалую роль сыграло чувство человеческой близости, возникшей между ними. Но Гринев прозревает во всех отношениях другой, высший смысл. Пугачев представляется ему человеком исключительным, посланным самой судьбой. Он возник из метели, едва не погубившей Гринева, из сна, в котором отец неожиданно предстал в облике «вожатого» . Пугачев стал его «вожатым» по жизни, в нем совместились и здравый смысл, и логика чуда. Всего четыре встречи этих двух совсем разных людей, но так перевернули жизни каждого.
У каждого из нас есть любимые книги из детства: сказки "Алиса в стране чудес", "Малыш и Карлсон, который живет на крыше", "Матильда", "Дюймовочка", "Путешествия Гулливера" и "Робинзон Крузо" (список, разумеется, у каждого свой). Но предположим, что мы бы росли не в 21 веке в России, а в 18 веке в Англии, что могли бы мы тогда читать?
Из вышеуказанного списка у нас бы осталась лишь книга "Робинзон Крузо" Даниэля Дефо (1719) и "Путешествия Гулливера" Джонатана Свифта (1726) в специальной версии для детей, написанные упрощенным языком, со множеством картинок. Однако означает ли это, что в 18 веке английским детям нечего было читать? Давайте разберемся. Дело в том, что сказочные истории существовали всегда, и недостатка в них никогда не было.
Даже тогда, когда не существовало письменности, они передавались из поколения в поколение в виде фольклора. Но в 17-18 веках, с развитием книгопечатания, стало появляться все больше профессиональных писателей, в частности детских. Сказки в то время, как и сейчас, восхищали и пугали детей, создавая фантастические миры, которые поглощенные повседневными заботами взрослые не всегда одобряли. Вот лишь основные детские писатели 18 века и их произведения
Жаңа жыл-бұл адамдар жыл бойы күтетін мереке. Бұл ең сиқырлы, отбасылық мереке. Барлығы жаңа жылға барлық армандар орындалатынына сенеді! Өйткені адамдар бір-біріне сыйлықтар беріп, реніштерін кешіреді, бір-біріне бақыт тілейді.
Жаңа Жыл, Аяз ата мен Ақшақар Аяз ата мен Ақшақар Аяз ата мен Ақшақар Аяз ата мен Ақшақар Аяз ата мен Ақшақар келді. Далаға шығу үшін жылы киім киюге тура келеді – тондар, етіктер, теріден жасалған бас киімдер, шарфтар мен қолғап.
Жылдың осы уақытында көптеген ойын – сауық бар-бұл қала сыртындағы саябақтарда және туристік базаларда шаңғы және коньки тебу. Тұрғын үйлердің аулаларында ересектер мен балалар қар мүсіндеуді, қар төбешіктерін құяды және шанамен сырғанауды ұнатады.
Бұл мереке барлық жерде – пәтерлерде, бағбандарда, мектептерде, кеңселерде, дүкендерде түрлі-түсті жарқын ойыншықтармен және жаңа жылдық мишурамен безендірілген жаңа жылдық жасыл шыршаларды орнатуға арналған. Әсіресе, нағыз Майқарағай мен шыршаның қылқан жапырақты хош иісі жақсы. Пәтердегі тірі қылқан жапырақты ағаш-бұл қысқы орманның бір бөлігі, ертегі табиғатының шағын бөлігі, ол ұзақ емес, бірақ оң эмоциялармен толып, адамдарға жағымды энергия береді.