Пошаговое объяснение:
Соңғы екі-үш жылдағы елдегі жайсыз жағдайлардан кейін ұшаққа мінуге жүрексініп жүрген жұрт кешегі аптада тағы қаймығып қалды. Алматыдан Өскеменге ұшып барған «SCAT» әуекомпаниясының ұшағы қону алаңында жолдың шетіне шығып кеткен.
Әрине, апаттың бәрі аспанда болмас. Жерге қонып та барып, қайғылы жағдайға соқтырған оқиғалар көп. Бірақ, бұл жолы жолаушыларымыз дін аман. Оқиға себептері тексеріліп жатыр.
Үрейіміз қайдан сейілсін, соңғы екі-үш жылда 60 адамның ажалы аспан көлігінен келген. Қараңыз, азаттық алып, төл авиациямызды құрғалы бері біздің ұшақтар 12 рет құлапты. Көп күрмеуді алға тартуға болар.
Авиацияның жоқ-жітігін түгендеп жүрген сарапшылар әуе компанияларымыздың сыртқы түгілі, ішкі талапқа да жауап бере алмайтынын айтып жақтары талған. Тозған ұшақтар, тәжірибесі аз ұшқыштар, сапасыздық. Себепсіз кешігулер мен қызмет сапасының төмендігі де жолаушылар жүйкесін жұқартқан.
Оның үстіне көкте қалтасы қалыңдар ғана қалықтайтыны рас. Қалғаны темір жолды торуылдайды. Себебі, ұшу қымбат. Тізсек, мәселе жетеді.
Қала тұрғыны:
Бәріміз адамбыз ғой, ойламауға тырысамыз. Ұшақтың табаны жерге тигеннен барып, шүкір дейміз.
Билет бағасы қымбат.
Қала тұрғыны:
Арзан болса, қанеки. Үлкен кісілерге, балаларға осы қызмет түрі ыңғайлы.
Қауіпсіздікке алаңдайды.
Қала тұрғыны:
«SCAT»-тан көңіліміз қалды. Бір емес, бірнеше рет құлағаннан кейін. Біздің әуекомпаниямызға ең бастысы жолаушыларға қауіпсіздікті ұлғайтса, сол жетіспейді.
«Air Astana», «SCAT», «Bek Air», «Жетісу» және «Жезқазған эйр». Жолаушыларды ары-бері таситын осы 5 әуекомпания бар бізде. Біреуіне ғана Еуропаға жол ашық, қалғаны қара тізімге ілінгелі қашан?!
Бекен Сейдахметов, Азаматтық авиация комитетінің төрағасы:
2019 жылы біздің ұшу қауіпсіздік дәрежеміз бүкіл ICAO-ның стандарттарына 47 пайыз ғана келіп тұрған, сол ICAO-ның өткен жылғы тексеруі бойынша, біздің жетістігіміз 65 пайызды құрап тұр. Ол орташа 60 пайыз көлемін алады. Бірақ, ЕО мемлекеттерінде 78 пайызды құрайды. Біз жоспар құрып отырмыз. Ол бір күнде істелетін шаруа емес, оған уақыт керек.
Қара тізімге қалай кірдік? Әуелі бізде кәсіби кадр аз. 17 мың азамат авиация саласында қызмет етеді. Бірақ, олардың бәрі ұшқыш емес. Тек 2000-дайы ғана аспанда қалықтай алады. Біз діттеген жерімізге жету үшін, әуеде өткізген аз ғана уақытта, аяғымыз ісіп, құлағымыз бітіп қалады.
Ал, ұшақтың біз кірмейтін кабинасындағы жағдай тіпті қиын. Ұшқыштар бір нүктеге жолаушыларды жеткізіп, сәлден соң тағы ұшады, тағы қонады, қайта ұшады, қайта қонады. Бір күнде бірнеше рейс. Мұның бәрі маман тапшылығынан.
Жалпы, Қазақстан ішінде 48 бағыт бар. Соның Алматы-Астана, Алматы-Атырау маршрутында 3 әуекомпания қызмет етеді. 14-де екі-ақ оператор. Қалғанының бәрі бір ғана тасымалдаушының мойнында.
Бұл – әрбір ұшқышқа түсетін ауыртпашылықтың көптігін көрсетеді. Бұған қоса, 2013 жылы қызмет еткен 70 компанияның 25-і ұшу қауіпсіздігі ережелеріне байланысты жабылып, 45-і қалды. Яғни, ұшақ азайды, маман қысқарды, ұшқыштардың саны кеміді.
Ал, жаңа компания ашу өте қиын. Ережелері қатаң, стандарттары жоғары. Халықаралық Азаматтық Авиация ұйымының рұқсатын алу керек. Ол үшін тағы да білікті маман, білгір басшы, бүгінгі бүтін техника қажет.
Бекен Сейдахметов, Азаматтық авиация комитетінің төрағасы:
ICAO-да 191 мемлекет бар. 100 пайызға әлі ешқандай мемлекет келген жоқ. ICAO-ның қойған талаптары бар. Соны орындауымыз керек. Орындағаннан кейін тексеріске шақырамыз. Өткен жылы 5,5 миллион халыққа қызмет көрсетілді. Биылғы жылға 6 миллион адамды әуе кемесімен тасымалдаймыз деген жоспарымыз бар.
Жоспар жаман емес. Бірақ, ұшқыштарды дайындайтын жалғыз оқу ордасы бар бізде. Алматыдағы Азаматтық авиация академиясы. 1450 бала оқып жатыр. Оның 250-і ұшқыш болмақ.
Жанас Омаров, студент:
Болашақта жақсы маман боламын деп үміттенемін, бұл арманым ғана емес, мақсатым. Адам тек арманымен емес, мақсатқа жетуі үшін талпынуы керек. Ең бірінші қадамым – Азаматтық авиация академиясына түсу болды.
Ұшқыш болу оңай емес. Үлкен жауапкершілік. Сол себепті академия студенттеріне көп көңіл бөлінеді. Мұндағы оқу-жаттығу құралдары жаңартылып, әлемде қолданылатын ең соңғы үлгідегі симулятор әкелінді.
Бақдәулет Мұхтаров, студент:
Мынау сайтцинг деп аталады, бұл арқылы біз ұшақтың радиусын өзгертіп отырамыз шу кезінде. Мынау радар қанша жылдамдықпен жүріп келе жатқанын көрсетеді.
в широком смысле музыка в любых театральных спектаклях, то есть как в постановках театра музыкального (Опера,Балет, Оперетта, Музыкальная драма,Музыкальная комедия), так и драматического. Обычно под Т. м. понимают только музыку в спектаклях драматического театра (в трагедии (См. Трагедия), драме (См. Драма), комедии (См.Комедия)). В музыкальном театре музыка — важнейшее средство характеристики образов и сценических положений, неотъемлемый компонент драматургии спектакля, в конечном счёте — ведущий проводник художественной идеи. В драматическом театре она созданию определённой эмоциональной атмосферы спектакля; наряду с прочими средствами воссоздаёт исторический, национальный и локальный колорит, углубляет характеристики персонажей, подчёркивает переломные моменты развития действия, драматические кульминации. Велика её роль в лирических сценах, в обрисовке сказочных, фантастических образов. Часто она выполняет и важную драматургическую роль.
Издавна известны формы драматического искусства, в которых музыка занимала большое место, — античная трагедия и комедия, итальянская Комедия дель арте, английские маски (См. Маска), китайский театр, театральные жанры народов Востока и др. В западноевропейском драматическом искусстве 19—20 вв. такими формами стали опера-водевиль, пролог как самостоятельная пьеса, дивертисмент.
В ряде пьес включение определённых музыкальных номеров предусмотрено самим драматургом; эти номера составляют органическую часть такой пьесы и должны исполняться во всех её постановках. В др. случаях Т. м. представляет один из элементов постановки пьесы, вводимый режиссёром в соответствии с его сценическим замыслом. Иногда режиссёр привлекает композитора, который создаёт музыкальное оформление пьесы для данной постановки. Режиссёр может также отбирать представляющиеся ему подходящими музыкальные пьесы и фрагменты из различных сочинений, не связанных с постановкой.
Т. м., включение которой в спектакль предопределено драматургом, это большей частью музыкальные пьесы, исполняющиеся непосредственно на сцене (сольное и хоровое пение, игра на музыкальных инструментах, бальный или военный оркестр и др.). При этом обычно музыка звучит за сценой, актёр же только имитирует игру на музыкальном инструменте и даже пение. Часто реальному или имитируемому пению на сцене аккомпанирует оркестр, не предусмотренный сценическим действием; иногда так же ставятся и танцевальные сцены. Т. м., относящаяся к сценическому оформлению данной постановки, звучит главным образом во время немых, мимических сцен, иногда же составляет фон для монологов, диалогов и др. Наряду с привлечением артистов-музыкантов, хора, оркестра в 20 в. для музыкального оформления спектакля часто используется звукозапись.
Помимо музыкальных номеров, вплетающихся в сценическое действие, применяются и относительно крупные инструментальные пьесы, предваряющие всю постановку или отдельные акты спектакля, —Увертюра и Антракты. Такие музыкальные сочинения, по характеру образов и их развитию тесно связанные с данной пьесой, представляют разновидность программной музыки.
Многие номера Т. м., написанные выдающимися композиторами, живут и самостоятельной жизнью, исполняются в концертах в первоначальном виде (главным образом увертюры, например Л. Бетховена к драме «Эгмонт» Гёте, Ф. Мендельсона-Бартольди к комедии «Сон в летнюю ночь» Шекспира) или в осуществленных автором обработках, обычно в виде сюит (например, сюиты Э. Грига из музыки к драме Ибсена «Пер Гюнт», сюита Ж. Визе из музыки к драме «Арлезианка» Доде и др.). Для драматического театра писали многие композиторы, в том числе Ж. Б. Люлли («Мещанин во дворянстве», «Господин де Пурсоньяк» Мольера), Р. Шуман («Манфред» Байрона), О. А. Козловский («Фингал» Озерова), А. Н. Верстовский («Параша Сибирячка» Полевого), М. И. Глинка («Князь Холмский» Кукольника), М. А. Балакирев («Король Лир» Шекспира), П. И. Чайковский («Снегурочка» Островского), А. С. Аренский («Буря» Шекспира), А. К. Глазунов («Маскарад» Лермонтова). Яркие страницы Т. м. создали советские композиторы: Д. Б. Кабалевский («Гибель эскадры» Корнейчука, «Школа злословия» Шеридана), А. А. Крейн («Много шума из ничего» Шекспира), А. И. Хачатурян («Маскарад» по Лермонтову), Т. Н. Хренников («Много шума из ничего» Шекспира, «Давным-давно» Гладкова), Д. Д. Шостакович («Гамлет» Шекспира).