Што такое шчасце? для кагосьці шчасце гэта каханне, для кагосьці - поспех у працы, а для пана скамарохи, шчасце шчасце гэта грошы. пан скамароха гэта галоўны герой твора яна баршчэускага "белая сарока" у гэтым творы я. баршчэуски паказвае барацьбу сіл дабра і зла. але для таго каб паказаць гэтую барацьбу, ён выбірае герояў-сімвалаў, якія служаць дабру або злу. першыя - гэтя справядлівыя людзі, якія служацым богу, працуюць на карысць сваёй радзімы. другія - гэтя служкі д'ябла, прыхільнікі зла. вось ды апошніх і адносіцца адна з галоўных герояў твора - белая сарока. гэтая сарока хоча ўсім паказаць што яна добрая, пра гэта сведчыць яе чорнае апярэнне з белымі плямамі. але на самой справе яе выгляд-гэта падман. спосаб заваяваць давер іншых людзей і ў канчатковым выніку падмануць таго, хто ёй даверыўся. белая сарока - дэманічная істота, жанчына-птушка, якаючы прыносіць в е сабой бязладдзе. па змест апавяданне белая сарока прыляцела ў нашу краіна з далёкая. яна ўляцела ў акно дома пана скамарохи, якое шмат у старажытных звычаяў лічылася парталам праз які праходзяць усе злыя духі. таму людзі на ноч перакрыжоўваюцца вокны і завешваць шторы. усё расказаў скамароха чароўнай пані пра свой багаты і дзівосны край. пасвілі сам з сабою знікнення з'явілся сам з сабою пасланец в е велізарным мяхі золата. і перадаў, што сарока прасіла расказаць усім людзям пра яе і знайсці як мага больш людзей якія будуць служыць ёй. скамароха выканаў наказ сарокі. але ў хуткі гадзіне з'явіліся чараўніцы і ваўкалакі. белая сарока, чуючы людскія праклёны і даведаўшыся пекла д'яблаў, што стральцы высочваюць сам з сабою, адляцела далёкую і больш не з'яўлялася ў нашым краі. але зло, якое яна пакінула, распаўзлося па ўсім наваколлі. я лічу што ў гэтым творы аўтар паказвае нам што не трэба быць такім сквапным чалавекам, як пан скамароха. ня трэба падпускаць да сябе блізка двудушных людзей, як белая сарока. а калі такія людзі, і сустракаюцца табе на шлях-сыходзіць ад іх як мага далей, таму што ў далейшым можна моцна пашкадаваць аб зробленых учынках
Возникновение орнамента уходит своими корнями вглубь веков, впервые его следы запечатлены в эпоху палеолита. В культуре неолита орнамент достиг уже большого разнообразия форм и стал доминировать. Со временем орнамент теряет своё господствующее положение и познавательное значение, сохраняя, однако, за собой важную упорядочивающую и украшающую роль в системе пластического творчества. Каждая эпоха, стиль, последовательно выявившаяся национальная культура вырабатывали свою систему, поэтому орнамент является надёжным признаком принадлежности произведений к определённому времени, народу, стране. Несомненно, также, что орнаментальная история имеет свои константы, знаки, которые, не изменяясь со временем, принадлежат различным культурам, стилям и культурным эпохам. К таким знакам относится, например, колесо. Особенного развития достигает орнамент там, где преобладают условные формы отображения действительности: наДревнем Востоке, в доколумбовой Америке, в азиатских культурах древности и средних веков, в европейском средневековье. В народном творчестве, с древнейших времён, складываются устойчивые принципы и формы орнамента, во многом определяющие национальные художественные традиции. Например, в Индии сохранилось древнее искусство ранголи (альпона)- орнаментальный рисунок — молитва.
ответ: 1/3
Обьяснение:
-1/3+2/3
-1/3+2/3=-1+2/3
-1+2/3
-1+2=1