10–15 июня 1991 года произошло извержение вулкана Пинатубо на острове Лусон на Филиппинах. Извержение началось достаточно стремительно и было неожиданным, так как вулкан пришел в состояние активности после более чем шестивековой спячки. 12 июня вулкан взорвался, выбросив в небо грибовидную тучу. Потоки газа, пепла и расплавленных до температуры 980°С горных пород хлынули по склонам со скоростью до 100 километров в час. На много километров вокруг, до самой Манилы, день превратился в ночь. А туча и выпадающий из нее пепел достигли Сингапура, который удален от вулкана на 2,4 тысячи километров. Ночью 12 июня и утром 13 июня вулкан вновь извергался, выбросив пепел и пламя в воздух на 24 километра. Вулкан продолжал извергаться 15 и 16 июня. Грязевые потоки и вода смывали дома. В результате многочисленных извержений примерно 200 человек погибли и 100 тысяч остались без крова. Мельчайшие частицы выброшенного пепла образовали огромное облако, опоясавшее весь земной шар по экватору. В его центральной части содержалось мало озона, а по краям – много диоксида серы. При извержении было выброшено в атмосферу более 20 миллионов тонн диоксида серы. Пепловое облако вулкана Пинатубо привело к некоторому общему понижению температуры, так как пепловые частицы образуют экран, задерживающий солнечный свет.
Канікулы - гэта заўсёды добра. Асабліва радуе тыдзень адпачынку ад школьных заняткаў у канцы кастрычніка, калі холодает і псуецца надвор'е. Восень ўжо губляе свае яркія рознакаляровыя фарбы і становіцца шэра-карычневай, дажджлівым і няветлай. Цяпер асабліва цяжка з самае раніцы ўставаць і некуды ісці, тым больш быць бадзёрым і прагным да ведаў. Так што восеньскія канікулы ў самы раз!
Падчас восеньскіх канікул я імкнуся як след адпачыць і адцягнуцца ад вучобы, каб потым прыступіць да яе з новымі сіламі. Замест гэтага я звычайна займаюся тым, што дастаўляе мне задавальненне. Нарэшце, прыходзіць час навесці ідэальны парадак у пакоі, адведаць бабулю і дзядулю, сабрацца з сябрамі і правесці разам цэлы дзень, слухаючы музыку, гледзячы фільмы і перадачы, і не думаць пра хатні заданні і заўтрашнім раннім ўздыме.
Калі выдаецца цёплая і сухое надвор'е, я звычайна выбіраюся на шпацыр у парк. А калі сонейка хаваецца ад мяне за хмарамі, пасылаючы замест сябе дождж, то сяджу дома або адпраўляюся ў якой-небудзь цэнтр забавак пад дахам - у музей, на выставу, у кіно
На вакацыях у мяне з'яўляецца больш вольнага часу, якое я магу патраціць на хобі. Мне, напрыклад, падабаецца рыхтаваць новыя стравы для ўсіх членаў сям'і. Праўда, да складаных кулінарных шэдэўраў не даходзіць, але цяпер столькі простых рэцэптаў можна знайсці ў інтэрнэце. Мама асабліва цешыцца, калі я сустракаю яе з працы з талеркай смачнага салаты ці гарачай піцай. Мне наогул падабаецца частаваць блізкіх і сяброў рознымі закускамі і праводзіць час за чаяваннем і гутаркамі, асабліва пад акампанемент пагоды за акном.
Яшчэ ў час канікул я, нарэшце, магу пачытаць не тыя кнігі, якія задаюць у школе, а тыя, якія падабаюцца асабіста мне. І тады я чытаю не спяшаючыся, з задавальненнем. Бываюць настолькі цікавыя кнігі, што хочацца, каб яны ня заканчваліся!