скарына - выдатны прадстаўнік беларускай культуры эпохі адраджэння.эпоха гэта працягвалася прыкладна два стагоддзі. чалавек у слаўныя адраджэнскія гады ўзняўся над сіламі прыроды і над сваей часовай слабасцю. скарына - першы, хто адкрыў ва ўсходняй еўропе кнігадрукаванне і зрабіў кнігу даступнай вялікаму колу людзей. скарына - наш гонар і слава, бо яго нарадзіла і ўскарміла менавіта наша беларуская зямля. дарог перад скарынам было шмат, але ён выбраў адну як самую галоўную - несці людзям святло ведаў. менавіта ён пераклаў на родную мову біблію і заснаваў усходнеславянскае кнігадрукаванне. гэта было сапраўдным подзвігам. выданнi ф. скарыны выкананы на ўзроўнi лепшых еўрапейскiх выданняў xvi ст. высокi палiграфiчны ўзровень кнiг доўгi час не маглi пераўзысцi галандскiя i германскiя друкары. ф. скарына ўводзiць у свае выданнi iлюстрацыi як сродак раскрыцця ў мастацкiх вобразах зместу кнiгi. першадрукар выкарыстоўваў гравiраваны тытульны лiст, увёў прамежкi памiж словамi, абзацы. па гэтай прычыне кнiгi шырока распаўсюджвалiся ў еўропе i мелi вялiзны ўплыў на чытачоў у многiх краiнах свету. францыск скарына, стварыў і пакінуў сваім нашчадкам кнігі, у якіх засталіся яго глыбокія думкі. яны не страцілі сваёй актуальнасці і ў наш час. ідэі вялікага вучонага-асветніка сталі нашай нацыянальнай рэліквіяй, духоўным скарбам, сведчаннем магутнасці нашай старажытнай культуры. «любіце кнігу, бо яна — крыніца мудрасці, ведаў і навукі, лекі для душы», — такі запавет пакінуў нам францыск скарына.
Для таго, каб жыць добрай жыццём, няма патрэбы ведаць пра тое, адкуль ты з'явіўся і што будзе на тым свеце. Думай толькі аб тым, чаго хоча не тваё цела, а твая душа, і табе не трэба будзе ведаць ні пра тое, адкуль ты з'явіўся, ні аб тым, што будзе пасля смерці. Не трэба будзе ведаць гэтага таму, што ты будзеш адчуваць тое поўнае балазе, для якога не існуюць пытанні ні пра мінулае, ні пра будучыню.
Для многіх людзей не існуе мінулага і будучыні, яны жывуць рэальныя. Але гэта няправільна, бо наша мінулае-гэта частка нашага жыцця, менавіта яно дапамагае нам разабрацца ў сабе, зразумець свае памылкі, каб потым не паўтарыць іх у будучыні. Мы нікуды не падзенемся ад мінулага, яно ўсё роўна будзе нам нагадваць аб сабе. але галоўнае для нас зразумець, што мы, магчыма, зрабілі раней не так і стаць лепш)
