Қазақ хандығы дәуіріндегі әдебиет сахнасына ақын-жыраулар шықты.Жыраулар мен шешендер өздерінің құдіретті сөзімен де, үлгілі ісімен де Қазақ хандығының қалыптасуына, дамуына, нығаюына үлкен үлес қосты.
Жыраулық өнер дала абызы, өз заманының терең ойшылы Асанқайғыдан басталып, Қазтуған, Шалкиіз, Доспамбет, Үмбетей Ақтамберді, Тәтіқара, Бұқар жыраулармен жалғасады. Олар шығарған әдебиет үлгілері - заман, қоғам, өмір туралы ойлы, сырлы толғаулар, ақыл-өсиет түріндегі шешендік сөздер, дидактикалық термелер, сондай-ақ жеңіске бастаған батырлардың ерлігін дәріптегн дастандар.
Жыраулар поэзиясы - халқымыздың сан ғасырлық өмірін өнер өрнегіне, ақыл сөзіне бейнелеп түсірген асыл мұрасы.
Пошаговое объяснение:
Вот, однажды Иван Андреевич Пеший-ход гулял по просторам дороги. Ему нравилось, когда машины издавали странный звук, объезжая его. Но он не понимал, что кричали водители, когда высовывались из своих машин. Просто не слышал. К Ивану Андреевичу Пешему-ходу подошел милиционер и попросил отойти с дороги, на что Иван посмеялся и сказал, что никуда уходить не собирается. Тогда загорелся красный цвет светофора и милиционер схватил Пешего, но тот вырвался и убежал. Он бежал долго, но вот, его сбила машина... вот и закончилось приключение пешехода. Не стоит, ребята, ходить по проезжей части...