скарына - выдатны прадстаўнік беларускай культуры эпохі адраджэння.эпоха гэта працягвалася прыкладна два стагоддзі. чалавек у слаўныя адраджэнскія гады ўзняўся над сіламі прыроды і над сваей часовай слабасцю. скарына - першы, хто адкрыў ва ўсходняй еўропе кнігадрукаванне і зрабіў кнігу даступнай вялікаму колу людзей. скарына - наш гонар і слава, бо яго нарадзіла і ўскарміла менавіта наша беларуская зямля. дарог перад скарынам было шмат, але ён выбраў адну як самую галоўную - несці людзям святло ведаў. менавіта ён пераклаў на родную мову біблію і заснаваў усходнеславянскае кнігадрукаванне. гэта было сапраўдным подзвігам. выданнi ф. скарыны выкананы на ўзроўнi лепшых еўрапейскiх выданняў xvi ст. высокi палiграфiчны ўзровень кнiг доўгi час не маглi пераўзысцi галандскiя i германскiя друкары. ф. скарына ўводзiць у свае выданнi iлюстрацыi як сродак раскрыцця ў мастацкiх вобразах зместу кнiгi. першадрукар выкарыстоўваў гравiраваны тытульны лiст, увёў прамежкi памiж словамi, абзацы. па гэтай прычыне кнiгi шырока распаўсюджвалiся ў еўропе i мелi вялiзны ўплыў на чытачоў у многiх краiнах свету. францыск скарына, стварыў і пакінуў сваім нашчадкам кнігі, у якіх засталіся яго глыбокія думкі. яны не страцілі сваёй актуальнасці і ў наш час. ідэі вялікага вучонага-асветніка сталі нашай нацыянальнай рэліквіяй, духоўным скарбам, сведчаннем магутнасці нашай старажытнай культуры. «любіце кнігу, бо яна — крыніца мудрасці, ведаў і навукі, лекі для душы», — такі запавет пакінуў нам францыск скарына.
А - Летоисчисление в древнем Египте. У древних Египтян был солнечный календарь. Новый год начинался 19 июня — в день, когда на небе появлялась звезда Сириус.Египтяне определили год как период между двумя солнцестояниями и посчитали его равным 365 дням. Он состоял из 12 месяцев по 30. Последние 5 дней года не входили ни в один месяц, добавлялись в конце последнего месяца. Названия египетских месяцев: 1.Тот 2.Паофи 3.Хатир 4.Хойак 5.Тиби 6.Мехир 7.Фаменот 8.Фармути 9.Пахон 10.Паини 11.Эпифи 12.Месоре.
Б - Летоисчисление в древнем Риме. В Римской империи счет велся от "основания Рима" с 21 апреля 753 г.до н.э. Кроме того, каждый правитель создавал свой календарь, основанный на времени его правления.Когда к власти в Риме пришел Гай Юлий Цезарь, то он осознал неудобство и неэффективность существовавшей системы летоисчисления. В старом римском году было только 304 дня в 10 месяцах. Поэтому были придуманы дополнительные месяцы, нынешние январь и февраль.Дальнейшие поправки системы летоисчисления в Древнем Риме были сделаны при Августе в 4 году нашей эры, когда свои имена получили нынешние месяцы июль и август, в честь известных римских правителей. Кроме этого, один раз в четыре года вводился дополнительный день — 29 февраля в високосный год.Получившийся таким образом юлианский год продолжительностью 365 с четвертью дней лишь на 11 минут не совпадал с продолжительностью вращения нашей планеты. Использовалась такая система летоисчисления до 1582 года.Таким образом, римская система летоисчисления просуществовала в употреблении более чем в течение тринадцати столетий.
