Сравнить Онегина и Ленского предлагаю таким образом: И Онегин, и Ленский являются центральными фигурами произведения Александра Сергеевича. У этих двух образов есть как общие черты, так и различные. Онегин принадлежит к дворянскому роду, умен, образован, владеет отлично французским языком: «Он по-французски совершенно Мог изъясняться и писал». Ленский же в свою очередь тоже не считается глупцом. Он был студентом одного из университетов, интересовался философией и литературой. Онегин находился в поисках своих жизненных идеалов, ища гармонию. Ленский мечтал о вечной любви и настоящей дружбе до конца своих дней. Разные у героев не только идеалы, но и характеры в целом. Онегин достаточно противоречивый человек, его образ нельзя назвать однозначным. Мужчина любит быть в центре внимания, часто проявляет свою горделивость, лень и даже равнодушие. Часто в обществе со своими поисками смысла и философствованием он оказывается лишним. Ленский же – настоящий романтик. Он человек с открытой и чистой душой, искренний, сердечный, прямой и честный. К тому же, Ленский благосклонно относится к поэзии. Онегин же «Не мог он ямба от хорея, Как мы ни бились, отличить...». Поэтому можно сделать вывод, что обе центральные фигуры произведения являются антиподами. Онегин живет, не имея цели в жизни, а Ленский с пылким духом восторгается всему, что его окружает. Но никто из них не является идеалом автора.
Ikkinchi jahon urushi tugagan 9 maydan beri o'nlab yillar o'tdi. Biz, zamonaviy yoshlar, barcha dahshatli voqealarni tasavvur ham qila olmaymiz. Va u yaxshi. Tinchlik davrida yashab, hayotimizda ko'plab imkoniyatlarga ega bo'lish uchun juda baxtli edik. Biz keksa odamlarning hikoyalaridan va tarix kitoblaridan urush haqida bilamiz. Va millionlab odamlar uchun bu dahshatli voqealar haqiqiy edi.
Urush juda ko'p qayg'u keltirdi. Ehtimol, har bir oilada yaqinlarini yo'qotib qo'ygan bo'lishi mumkin, ularning aksariyati qabrga ham ega emas ... Yoshlar dahshatli janglarda halok bo'ldi, hayotni to'g'ri ta'm qilmadi. Urush yillari bolalari chiroyli o'yinchoqlar haqida o'ylamasdi. Ular odatda maktabga borisholmadi. Ularning aksariyati etim qoldi. Murtadlar urushdan nafaqat jismoniy jarohatlar bilan, balki ularning qalbida og'riq bilan ham qaytdi.
Ammo urush odamlarda juda yaxshi edi. Har bir inson qiyin sharoitlarda bir-biriga yordam berishga harakat qildi. Vatanlarini bosqinchilardan ozod qilish uchun odamlar feodallarni ijro etib, hayotlarini qurbon qildilar. Katta buvim menga ishg'ol qilingan shaharda, nemis askarlari bizning bolalarimizni oziqlantirishini aytdi. Nikohning aytishicha, urush juda qo'rqinchli, chunki bir-biridan nafratlanmaydigan odamlar unga qo'shilishadi va halok bo'lishadi.
Shuning uchun 9 may - G'alaba kuni - bayram va yorqin va ayni paytda g'amgin. Bir tomondan, bizning armiya g'alaba qozondi, mamlakatimizni ozod qildi. Ammo bularning barchasi juda qimmat - millionlab odamlar hayoti, ko'z yoshlari daryolari va ko'plab noqulay ahvol. G'oliblarga - tiriklar va o'liklarga - G'alaba kuni o'zlarining g'alabalari uchun minnatdorchilik bildiramiz - biz qila oladigan eng kichik narsa. Biz tinchlikda yashayotganlarni esga olishimiz kerak. Bu bizga achchiq tarix darsini o'rganishga yordam beradi va uni hech qachon takrorlamaydi.
Вот и все. Больше ничего не нужно.