Нужно составить систему уравнений диагональ - это гипотенуза - по теореме Пифагора получается: с²=a²+b² a²+b²=625 S=a*b=16 Получаем систему уравнений a²+b²=625 ⇒ a²+b²=625 a*b=16 ⇒ b=16/а (подставляем в первое уравнение и решаем)
a²+(16/а)²=625 а⁴+16=625а² а⁴-625а²+16=0
Заменим а² = t t²- 625t + 16 = 0 D = b² - 4ac = -625² - 4∙1∙16 = 390561 D > 0 ⇒ уравнение имеет 2 корня
Увершы «маладыя » максім багдановіч апаэтызаваў і ўславіў маладосць – самую прыгожую, самую радасную пару чалавечага жыцця, час светлых надзей і жаданняў. рамантычны вобраз маладосці, незабыўных дзён чалавечай вясны, юнацкіх мар і парыванняў да высокага, прыгожага, ідэальнага з’яўляецца ідэйна-эмацыянальным асяродкам верша. лірычнае перажыванне перадаецца як успамін аб красе перажытага. юнацтва беззваротна прайшло, але ў душы лірычнага героя назаўсёды засталося самае дарагое, самае запаветнае, што ніколі не забываецца, – памяць аб шчасці кахання, аб першых сустрэчах, аб сіле і прыгажосці чалавечага пачуцця. галоўная паэтычная думка верша – сцвярджэнне шчасця чалавека быць вечна маладым, любіць і захапляцца красой гэтага чароўнага пачуцця – выказана ў апошняй, заключнай страфе, якая гучыць як гімн маладосці.