Ласяня падрасло, падужэла, пачула, што ў яго залячылася рана — спачатку зацягнулася цвёрдаю, тоўстаю, бураю ад кры-ві нарасцю, а пасля гэта нарасць пачала сушэць, свярбець і ад-лушчвацца ды абвісаць.
У падпаветцы — на ахапку сена — яно спала ноччу, а днём гуляла па двары, пазнаёмілася з усімі яго насельнікамі. Па-любіла шчыра гаспадара, мірна ўжылася з крышку страгава-таю гаспадыняю, падружылася з таварыскім сабакам, са сва-вольнікам-цялём, амаль равеснікам, з якім гойсала па двары; з катом, з курамі — драбнатой — яму было нецікава... 3 вялі-кай — амаль з ласіху — каровай адразу ж ніякага сяброўства
не выйшла...
Найболын ласяня пасябравала з гаспадаровымі дзецьмі — з хлопчыкам і дзяўчынкаю. 3 імі яно і дурэла, бегала па два-ры, брала з іхніх рук смачны хлеб, салодкія цукеркі і пернікі, ад іх яно атрымала смешную, нават дураслівую мянушку — Губаты.
Прыдумаў гэта хлопчык. Усё дзівіўся, што ў ласяняці такая гарбатая морда, абвіслая верхняя губа, а пасляі выдумаў: «Гу-баты!»
Спачатку называлі так дзеці, а пасля пачалі гэтак падклі-каць і сталыя.
У адзін з апошніх летніх дзён, у яшчэ раннюю, сівую ад ту-ману раніцу, да якой яго рана стала цвёрдай, зарубцавалася, хоць так і не зарасла шэрсцю, чамусьці прынёс яму вядро з пойлам не босы, яшчэ заспаны хлопчык, а сам гаспадар.
— Ну што, Губаты? Стаў ты ўжо дужы, здаровенькі, то ідзі ў свой дом і жыві, дзе ўсе твае сваякі жывуць... Ідзі да свайго, а пра нас забудзь...
Ляснік замахаў рукамі — і Губаты, зусім не спалохаўшыся, а дурасліва і як дражнячыся, падскочыў, брыкнуў заднімі на-гамі і гайсануў далей, імгненна п'янеючы ад вялікай прасто-ры, бегу, душой адчуваючы, як яму ўсяго гэтага дасюль не ха-пала.
За выганам пачаўся адразу малады лес, які знаёма пахнуў зеленню, смалой, расою, — і ў душы Губатага нешта як варух-нулася, захацелася бегчы, і ён, ужо нічога не помнячы, не азіраючыся, мінуў маладняк і памчаў у глыб лесу. Стары са-соннік яшчэ болей завабіў нечым невядомым, родным, мілым, што ён адчуў такое вялікае шчасце, якое, здаецца, не толькі поўніла грудзі, але і ахмяляла зусім...
... Ап'яненне воляй прайшло, і ён адчуў, што шмат чаго тут не ведае, а вось леснікоў двор знае ўжо да драбніц...
I тут ён пачуў, што яго жаласна кліча хлопчык: «Губаты, дзе ты, Губаты?» Ён зразумеў, што далёка адбегся, пакінуў сваіх сяброў. Падумаў так і затрусіў назад.
Губаты, Губаты! — радасна закрычаў хлопчык і хутка-хутка пабег насустрач. Ты маніў нам... — папракнуў хлопчык бацьку, калі той паволі падышоў сюды. — Губаты не ўцёк сам, а ты яго вы-пусціў. Як выпусціў бусла, зайчыкаў, дзікіх парасят... Але Гу-батага мы не адпусцім, ён будзе жыць у нас... Я яго буду кар-міць... I я буду... — паўтарыла за ім дзяўчынка, гэтаксама з па-прокам пазіраючы на маўклівага, як вінаватага, бацьку сваімі вялікімі вачамі, поўнымі слёз... — Добра вы робіце, дзеці, і нядобра... — нарэшце азваўся ён. — Хораша і люба, што гледзіце так Губатага, але блага, што трымаеце. Ён звер і павінен жыць у лесе. Там яго дом... Пас-цель, яда, воля Цяжкабывае дзікаму зверу, калі ягозалішне прыручаць людзі... Гора бывае, бяда... Я ж ведаю...
Ab + c(a+b) = 3c^2 3c^2 - (a+b)*c - ab = 0 Получили квадратное уравнение относительно с. По теореме Виета c1 + c2 = (a+b)/3 = (b+b+41)/3 = (2b+41)/3 c1*c2 = -ab/3 = -b(b+41)/3 Из 2 равенства получаем: или b делится на 3, или b+41 делится на 3. Если b делится на 3, то из 1 равенства получаем: 2b делится на 3, тогда 41 тоже делится на 3, но это не так. Значит, a = b+41 делится на 3. Пусть a = 3k Теперь, из 2 начального уравнения 3k*b + bc + 3k*c = 3c^2 bc = 3c^2 - 3k*b - 3k*c = 3*(c^2 - kb - kc) Так как b на 3 не делится, то c на 3 делится.
1) Запишем 2 уравнение в общем виде. b(b+41) + c*b + c(b+41) = 3c^2 b^2 + 41b + cb + cb + 41c - 3c^2 = 0 b^2 + (2c+41)b + (41c-3c^2) = 0 2c+41 > 0 при любом натуральном с. Ясно, что положительные корни появятся тогда, когда будет 41c - 3c^2 < 0, то есть 3c > 41. И при этом с делится на 3. 2) Возьмем 3c = 45, c = 15 b(b+41) + 15b + 15(b+41) = 3*15^2 b^2 + 41b + 15b + 15b + 615 - 675 = 0 b^2 + 71b - 60 = 0 D = 71^2 - 4(-60) = 5041 + 240 = 5281 - не квадрат, b не натуральное. ... 11) c=42. b(b+41) + 42b + 42(b+41) = 3*42^2 b^2 + 41b + 42b + 42b + 1722 - 5292 = 0 b^2 + 125b - 3570 = 0 D = 125^2+4*3570 = 15625+14280 = 29905 - не квадрат. 12) c=45. b(b+41) + 45b + 45(b+41) = 3*45^2 b^2 + 41b + 45b + 45b + 1845 - 6075 = 0 b^2 + 131b - 4230 = 0 D = 131^2+4*4230 = 17161+16920 = 34081 - не квадрат.
Мне тут Dimond228 подсказал, что при с = 210 получится b(b+41) + 210b + 210(b+41) = 3*210^2 b^2 + 41b + 210b + 210b + 8610 - 132300 = 0 b^2 + 461b - 123690 = 0 D = 461^2 + 4*123690 = 212521 + 494760 = 707281 = 841^2 b = (-461 + 841)/2 = 190 a = b + 41 = 190 + 41 = 231 ответ: a = 231; b = 190; c = 210
5+11х+4х-4=16
15х+1=15
15х=15
х=1