1ую 2нулевое 3ах 4о 5ыми 6ем 7нулевое 8и 9ыми 10о 11 нулевое
Объяснение: у всех до окончания основа
Одним из главных героев комедии “Недоросль” Фонвизина является Простаков Митрофан Терентьевич, дворянский сын Простаковых. Имя Митрофан означает “подобный”, похожий на мать. И это заметно. У Митрофанушки отсутствует цель в жизни, он только любит поесть, побездельничать и погонять голубей: “Побегу-тка теперь на голубятню, так авось – либо…” На что его мать отвечала: “ Поди, порезвись, Митрофанушка”.
Невежественная мать учила своего сына наукам, но делала она это не из любви к просветительству, а только из-за указа Петра о том, что все дворянские дети должны знать слово божье, грамматику и арифметику. А чего только стоят ее советы сыну: "...друг мой, ты хоть для виду поучись, чтоб дошло до ушей его, как ты трудишься!", «Нашед деньги, ни с кем не делись. Все себе возьми, Митрофанушка. Не учись этой дурацкой науке!». И Митрофан слушался этих советов. Он не учил ни арифметику, ни слово божье, ни грамматику (какая грамматика, если наш недоросль не знал прилагательное или существительное слово «дверь»?). Из всех учителей хвалил Митрофанушку только немец Адам Адамыч Вральман (по его одной только «говорящей» фамилии понятно почему), да и то из-за того, чтобы на него не сердилась Простакова. Остальные учителя открыто ругали его. Например Цыфиркин: “ Ваше благородие завсегда без дела маяться изволите”. А Митрофан огрызался: “Ну! Давай доску, гарнизона крыса! Задавай же зады”. “ Все зады, ваше благородие. Вить с задами-то век позади остаемся”.
Из родных этого «оболтуса» окружали его папа и мать, которая души в нем не чаяла. Несмотря на это Митрофан относился к своей матери пренебрежительно, он совсем не любит и ему совсем не жаль было свою родную мать, он ее не уважает и играет над ее чувствами. А когда потерявшая власть Простакова бросается к сыну со словами: Один ты остался у меня, мой сердечный друг, Митрофанушка! ”, на что в ответ слышит бессердечное: “ Да отвяжись ты, матушка, как навязалась”. А папу «оболтус» и вовсе не признает. Возможно потому, что Простаков боялся жены и в ее присутствии о сыне говорил так: “По крайней мере, я люблю его, как подлежит родителю, то-то умное дитя, то-то разумное, забавник, затейник; иногда я от него вне себя от радости сам истинно не верю, что он мой сын”. После слов «вне себя» Простаков наверняка осекся. Какая уж тут радость, когда сын растет «маменькиным сынком»!... Вот и вся родня нашего героя, из которой, как показала практика, он не любил никого. Еще конечно же и дядя, но Митрофан его не любил и всегда хамил ему. Вот и вся родня, где никого он не любил и признавал за человека свою только мать.
Но, в конце концов «злые» люди (Митрофан и его мать) получают по заслугам. Маму предает ее собственный сын, а «неуча» отправляют на службу. Кто знает, быть может служба его исправит. Одно мы знаем наверняка - свою маму он «по долгу службы» не увидит еще долго, да и захочет ли мама его снова увидеть… Поймет ли она свою ошибку?...
Итак, мы разобрали всю сущность Митрофана. Но с какой целью появляется этот персонаж? Я думаю, чтобы показать людям, что существуют еще миллионы «недорослей», похожих на мины, и если вы на нее наступите, то произойдет непоправимое…. Вот злонравия достойные плоды.
Объяснение:
Отбасы татулығы мен үйлесімділігі ата-ана мен бала және ерлі зайыптылардың арасындағы сүйіспеншілік сезімімен тығыз байланысты. Ата-ана мен бала және ерлі-зайыптылар қатынасында өзара түсіністік, сыйластық, көмек тек қана отбасы мүшелерінің арасында сүйіспеншілік сезімі болғанда ғана бақытты жандардан тұратын отбасына айналады. А. Некрасов өзінің «Материнская любовь» еңбегінде отбасындағы татулық, үйлесімділік көбіне ананың еншісінде деп есептейді. Осы автордың ойынша көптеген жастар «махаббат» пен «ғашық» болу сезімін шатастырып, отбасын құрады және бірден дүниеге сәби әкеледі. Ғашықтық сезім – өткінші сезім, ол әркімде әр түрлі уақытқа созылады. Сондықтан ғашық болған жастар 1-2 жыл жақсы достар болып кездесіп жүріп, сол уақыт аралығында араларында тек түсіністік, бірі болмаса екіншісіне өмір мәнсіз көрініп, ал бірге болғанда бүкіл дүниеде тек екеуі ғана бар, осы адамнан басқа ешкімді қаламайтындай, байқамайтындай сезім болғанда жастар отбасын құруға, дүниеге сәби әкелуге шешім қабылдаса, олар өмірде кездесетін барлық қиындықтарды бірге көріп, бірін-бірі қолдап тату-тәтті өмір сүрер еді. Өкінішке қарай балғын сезіммен үйленіп алғасын, кейін ғашықтық сезім тарағанда әйел адамдар өздерінің барлық сүйіспеншілігін балаларына беріп, күйеулері өздерін қажетсіз сезінеді. Осыдан келіп ер адамдар сырттан тіреу, жанын түсінетін, қиындықта медеу болатын әйелдерді іздейді. Автордың пікірінше, әйел адам ең алдымен күйеуін жақсы көріп, тату қарым-қатынас жасау арқылы өзінің баласына болашақта отбасындағы сыйластық туралы түсінігін қалыптастарады.
Жер бетіндегі барлық нәрсенің негізі махаббат екені сөзсіз. Ресейлік эстрада әншісі Лариса Долинаның әнінде шырқалғандай: «Бастысы үй-ішіндегі ауа-райы. Қалғанының барлығы жай нәрсе». Ал осы «ауа-райы жұбайлар арасындағы махаббат арқауымен анықталады. Махаббат бұл – отбасылық іргетасты құру кезінде қыз бен жігітті бір тұтас адамдай сезініп, қандай сынақ болса да бір-бірінен ажыраспайтындай ететін сезім. Егер «отбасы» сөзінің мағынасына үңілер болсақ, бұл оның барлық мүшелерінің татулығы мен бірлігін білдіреді. Бұл бірлік махаббатсыз болмайды. Отбасындағы махаббат таңғаларлық ғажайып нәрселер жасайтындығы туралы көптеген өлеңдер, аңыз әңгімелер, прозалар, бейне фильмдер бар. Шынайы махаббат өлімнен құтқарады, қорғаныш, сенімділік сезімін жүрекке ұялатады. Ата-анамның арасындағы қатынас махаббат пен өзара сыйластыққа негізделсе, әрдайым үйлесімді әрі жылы болады. Отбасылық кіршіксіз махаббаттың белгісі ретінде Кристина деген қыздың ғаламторға жазған мына хатын келтіріп отырмыз: «22 жыл бұрын менің анам сіңілімді дүниеге әкелді, бұл отбасы үшін үлкен қуаныш болды, бірақ қайғы айтып келмейді дегендей, «Сал ауруына әкелетін, жүктіліктен кейінгі склероз» деген анама қойған дәрігерлердің диагнозы біз үшін ауыр соққы болды. Анамыздың денсаулығына қауіптеніп, басымыздан кешкен күйзеліс-уайымымызды ауызбен айтып жеткізуге болмас. Әкемізбен бірге қанша қиындықтарды бастан кешірдік, бірақ бұл ауыртпалық біздің әкеміздің сағын сындырмады, ол анамды аялап күтіп, анамыздың жазылуы үшін қолынан келгеннің барлығын жасады. Ата-анамыздың арасында сыйластық сезімі бастапқы қалпында қалды. Уақыт өтті. Туған-туыстарының қамқорлығы мен сүйіспеншіліктері анамыздың ауруын жеңді. Анам жазылды. Бүгінгі күні ата-анам бір-бірін аялап өмір сүруде. Махаббат ғажайыптар жасайтындығына көзім жеттті».
Осы кішкене хатта қанша адамның тағдыры, қайғысы мен қуанышы жатыр. Бұл сынақтан осы хаттың иелерін жақсы өмірге шынайы махаббат әкелді.
ответ на фото.
(Извиняюсь за почерк)
Надеюсь Хорошего дня!