Объяснение:
арайлап атып, алаулап батуда. Адамдардың көбі пәни дүниенің қамын жеп, өздерінің мына дүниеге қайдан, не үшін келгендерін, қайда баратындарын ұмытқан. Бәрі сағым қуғандай бір арманнан екінші бір арманның, бір белестен екінші белестің ізіне түсуде. Біріне енді жеттім дегенде, екіншісі анау жақтан мен мұндалап тұрады. Бірақ адам бәрібір тоймайды, бәрібір қанағаттанбайды. Енді асыл арманыма, аңсаған мақсат-мұратыма жеттім дегенде, өлім оны өкшелеп жетеді. Сөйтіп, адам мына пәнидің алдамшы қызылына қызығып, қайран бір ғұмырды жоқ етеді.
Бұл күнде адамдар өмірдегі өзіне жүктелген міндетін орындау үшін тамақ ішпейді, керісінше, тамақ ішу үшін өмір сүреді. Яғни, өмірдегі мақсаты – қарын тойдыру. Ойланғанға екеуі екі бөлек. Тамақты мақсат ететіндей ғаламдағы ең саналы жаратылыс – адамның осындай мағынасыз жаратылғаны ма? Сонда адамның құрсағын
1. И девочка ликует и смеётся, охваченная счастьем бытия.
2. Не стану я жалеть о розах, увядших с лёгкою весной.
3. Вчера, утомлённый ходьбой по болоту, забрёл я в сарай и уснул глубоко.
4. Ребяческий крик, повторяемый эхом с утра и до ночи, гремит по лесам.
5. Много чувств бурлит в моей груди, до сих пор ни с кем не разделённых.
6. Ты теперь уже не так уж будешь биться, сердце, тронутое холодком.
7. Буревестник с криком реет, чёрной молнии подобный.
8. И осень ранняя, задумчиво грустна, овеяла меня тоскующим дыханием.
9. Под голубыми небесами, великолепными коврами блестя, на солнце снег лежит.
сизый туман - непонятный по цвету
сизый голубь - крылатое выражение
сизый нос - синего цвета