Әбіш Кекілбайұлы (6 желтоқсан 1939 жыл, Оңды ауылы, Маңғыстау облысы - 11 желтоқсан 2015 жыл, Астана қаласы) - Қазақстанның халық жазушысы, мемлекет және қоғам қайраткері. Қазақстан Республикасының алғашқы Мемлекеттік хатшысы (1996-2002), Парламент Сенатының депутаты (2002-2015).Шыққан руы Адай.[1] Атақты қаламгердің әдебиетке құмарлығы мектеп қабырғасында басталады. 1957 жылы 5 мамыр «Лениншіл Жастың» белсенді ауылдық тілшісі ретінде Қазақстан Комсомолы Орталық Комитетінің мақтау қағазымен марапатталады. 1957 жылы Қазақ Мемлекеттік Университетінің филология факультетіне түседі. Университетте әдебиет бірлестігін басқарып, жас талаптар шоғырын жарыққа шығарады. Соңғы курста оқып жүріп, «Қазақ әдебиеті» газетінде қызмет атқарады. Мұнда ол сыншылық қабілетімен көзге түседі. «Қазақ әдебиетінен» кейін 1962-65 жылдар аралығында «Лениншіл Жас» газетінде бөлім меңгерушісі болып істеді. Ол Қазақстанның халық жазушысы, Қазақстан Республикасы Мемлекеттік сыйлығының лауреаты, Қазақстанның Еңбек Ері (2009) көрнекті мемлекеттік, қоғам қайраткері, Қазақстан Республикасы Ұлттық Ғылым Академиясының академигі (2009), Әл-Фараби атындағы Қазақ Ұлттық Университетінің, Л. Гумилев атындағы Ұлттық Университетінің, Ақтау Атырау, Батыс Қазақстан, Шығыс Қазақстан, Жезқазған Университетінің және ҚР Әлеуметтік ғылымдар академиясының құрметті профессоры, АҚШ-тың Кентуки штатының құрметті полковнигі, Маңғыстау, Атырау обылысындарының, сондай-ақ республикамыздың бірқатар аудандырының құрметті азаматы. 2015 жылдың 11 желтоқсанында дүниеден өтті. Мүрдесі ұлттық пантеонға жерленді.
Упражнение 1.
1) Дождь, моросивший весь день, прекратился, облака понемногу рассеялись. 2) Деревья, измученные дождями и ветрами, нежатся на солнце. 3)Под сенью многовековых лип, посаженных бог знает когда, укрывались развалины массивного здания, напоминавшего торжественный мавзолей. 4) Суровое северное долго спавшее под снегом, проснулось под теплыми лучами весеннего солнца и зазеленело. 5) Развалины, едва различимые при свете звезд, встретили нас молчанием машин.
Упражнение 2.
1. Прочитав эту книгу, я понял, какой великий подвиг совершили люди, когда впервые пересекли Атлантический океан. 2.Катя, присев на подоконник, стала болтать ногами и рассказывать о том, как они на неделе ездили в Михайловское. 3.Училище Иван всё-таки закончил, но, не имея таланта к профессии учителя, работать в школу не пошел.4.Поставив в вазы искусственные цветы и разложив везде салфетки, Фенечка присела к столу, так как считала, что сделала уже все что нужно.
Упражнение 3.
1.Казак мой, вопреки приказанию, спал крепким сном. 2.Савельич, согласно с мнением ямщика, советовал воротиться. 3.Несмотря на обилие суеты в магазине и работы дома, я словно засыпал в тяжёлой скуке. 4.Долго ничего не было видно, кроме дождя и длинного человека, лежавшего на песке у моря. 5.Никто, исключая камердинера, не видел его ненапудренным. 6.Сверх красивой и приятной наружности, он обладал хорошими манерами.
Объяснение:
