Сүйіспеншілікті адам алғаш шыр етіп дүниеге келген сәтінен бастап сезіп-көре бастайды. Мейірімін төккен ата-анасының ыстық құшағында олардың аялы алақанын сезіне жүріп, өмірге төселеді. Есейе келе толағай сүйіспеншілікті айналасынан көру-көрмеуі екіталай. Әйтсе де, адам өмір бойы сүйіспеншілікті іздеп, дауыл алдындағы шағаладай шарқ ұрып өтері анық.
Барша ғалам шынайы сүйіспеншіліктің жарқын көрінісі десе болғандай. Мәселен, шуағын төккен күн көзі және судың буға, одан бұлтқа айналуы, сонан соң жауын болып топыраққа нәр шашуы – ғаламдағы сүйіспеншіліктің жарқын мысалдары. Масатыдай құлпырған сан алуан гүлдер көз жауын алатын әсемдігімен қараған жанның жанын жадыратып, көңілін шалқытады. Жапырақ бетіндегі таңғы шықтың күмістей мөлдіреген пәк бейнесінен сүйіспеншілікті
город закрывается на ночь. магазины тянут свои жалюзи один за другим, и снова становится темно, за исключением тусклого нечастого уличного света, сгибающегося в шею как утяжеленный ствол. годы построили город в слоях: заполнены кирпичом, саман армирован сталью, а закругленные арки сглажены белым цементом. окрестностипоменяли тропы осликов на улицы, голые по ночам - пешеходов нет, машин, собак. при дневном свете дома превратили галереи, а магазины - в рестораны. навахо, обернутые шерстью, наполняют площадь дворца губернаторов, чтобы продать свои одеяла ручной работы, серебряные кольца и ожерелья путешественникам, которые купятювелирные изделия, как они покупают все - еще одна очаровательная для себя.
