- Не ўяўляю, як мы змаглі сюды дабрацца. - Я таксама. Думаў, сілы скончацца яшчэ на паўдарозе. - Як тут цікава дыхаецца ... І холадна! Бр-р! - Ідзі да мяне бліжэй, будзем грэць адзін аднаго, пакуль вогнішча не разгарыцца як след. - Від адсюль адкрываецца проста цудоўны. - А як жа! Паглядзі, які велізарны свет наўкол. А што мы бачылі? Ды амаль нічога! - Дык што, Іван, ты хоць задаволены? - Яшчэ як! Спраўдзілася мая запаветная мара. Я падняўся на сапраўдную гару. - І як жа ты цяпер будзеш жыць без мары? - Лена, ты за мяне не хвалюйся. Я сабе новую мару прыдумаю. Напрыклад, на дно Марыянскай западзіны спусціцца. - Ой не, гэта ўжо без мяне, калі ласка. Я больш у тваіх вар'яцкіх задумках не ўдзельнічаю. - Ну не, без сяброў прыгоды не прыгоды. Таму куды я, туды і ты. - Добра, шукальнік прыгод, дажывём - пабачым.
Правільныя паводзіны на вуліцы не толькі дэманструюць выхаванасць, але і з'яўляюцца важнымі для забеспячэння бяспекі. Сыходзячы з дому, трэба абавязкова сказаць блізкім, куды ты ідзеш. У цёмны час сутак лепш не гуляць па вуліцы ў адзіноце. Не трэба прыцягваць да сябе лішняе ўвагі дарагімі ўпрыгожваннямі і тэхнікай, напрыклад, мабільным тэлефонам. Асабліва гэта тычыцца прагулак без дарослых і ў цёмны час сутак. Лепш абыходзіць бокам шумныя кампаніі. І ні ў якім разе не трэба ўступаць на вуліцы ў сваркі. Няможна нікуды хадзіць з незнаёмцамі, што б яны табе ні прапаноўвалі. Калі ўбачыш, што цябе хтосьці праследуе, пастарайся знайсці люднае месца, дзе табе змогуць дапамагчы. Не бойся і не саромейся клікаць на дапамогу, калі табе пагражае небяспека. Прытрымлівайся гэтых нескладаных правілаў, і на вуліцы з табою нічога не здарыцца.
- Я таксама. Думаў, сілы скончацца яшчэ на паўдарозе.
- Як тут цікава дыхаецца ... І холадна! Бр-р!
- Ідзі да мяне бліжэй, будзем грэць адзін аднаго, пакуль вогнішча не разгарыцца як след.
- Від адсюль адкрываецца проста цудоўны.
- А як жа! Паглядзі, які велізарны свет наўкол. А што мы бачылі? Ды амаль нічога!
- Дык што, Іван, ты хоць задаволены?
- Яшчэ як! Спраўдзілася мая запаветная мара. Я падняўся на сапраўдную гару.
- І як жа ты цяпер будзеш жыць без мары?
- Лена, ты за мяне не хвалюйся. Я сабе новую мару прыдумаю. Напрыклад, на дно Марыянскай западзіны спусціцца.
- Ой не, гэта ўжо без мяне, калі ласка. Я больш у тваіх вар'яцкіх задумках не ўдзельнічаю.
- Ну не, без сяброў прыгоды не прыгоды. Таму куды я, туды і ты.
- Добра, шукальнік прыгод, дажывём - пабачым.