Қазақстанның көрнекті жерлері.
Ұлан байтақ аумақты алып жатқан Қазақстанның дархан даласы - ауыз толтырып айтарлықтай көрнекті жерлерге бай өлке. Тіпті әлемнің басқа еш жерінде кездеспейтін табиғаттың әсем көріністері де жетерлік.
Әрине, сөзді ең алдымен елордамыз, тәуелсіз Қазақстанның символы - Нұр – cұлтан қаласынан бастаған жөн болар. Мұнда ҚР Президентінің резиденциясы – Ақорда, елдің ең басты монументі – Бәйтерек, сондай-ақ танымал «Атамекен» этно-мемориалдық кешені бар. Сонымен қатар, естеріңізге сала кетейік, 2017 жылы елордада халықаралық EXPO көрмесі өткізілген болатын.
Ал Қазақстанның «оңтүстік астанасы», мәдениет орталығы Алматы қаласы архитектуралық ескерткіштер мен сұлу табиғатымен танымал. Бұл жерде аты әлемге әйгілі «Медеу» мұз айдыны, Көктөбе, 28 гвардиялық-панфиловшылар саябағы, Тәуелсіздік монументі және Іле Алатауы шатқалында 2510 метр биіктікте орналасқан «Шымбұлақ» тау шаңғы курорты секілді көрнекті жерлер көп. Биік тау баурайындағы қала бүгінде мәдени, тарихи, өндірістік ортаға айналған.
Кезінде Ұлы Жібек жолының бойында орналасқан көне қалалардың бірі Түркістанда өз заманындағы сәулет өнерінің ерекше туындысы болып табылатын Қожа Ахмет Яссауи кесенесі орналасқан.
Көрнекті жерлер қатарына сонымен қатар Алматыдан шамамен 200 шақырым жерде орналасқан, ұлттық парк құрамына кіретін Шарын шатқалын қоса кеткен жөн болар. 12 миллион жылға жуық шөгінді тау жыныстарынан қалыптасқан шатқал отандық және шет¬елдік туристерді таңғажайып көріністерімен тамсандыратыны рас.
Әрине, бұл толық тізім емес, себебі кең байтақ елімнің көрнекті жерлерін бір шығармаға сыдыру мүмкін емес. Менің атапөткенім, тек бастамасы ғана деп білсеңіздер болады.
Қазақ жерін жонғарлардан азат еткеннен кейін рулар мен тайпалар жаппай ата мекендеріне орала бастады. Ұлы Орда тайпалары Сырдария жағалауларынан, Түркістан аймағынан, Жетісу жеріне; Орта Орда тайпалары Орталық, Солтүстік, Шығыс Қазақстандағы ата мекендеріне оралды3. Қазақ хан-дығы өзінің шекарасына шығысымен, Қытай империясы Жоң-ғар хандығына шабуыл жасай бастады. XVIII ғасырдың орта шенінде ішкі Қытайдағы шаруалар қозғалысын баскан манч-жур-қытай (Цинь) империясының екі армиясы тоқсан-мың әскермен Жоңғар хандығының жеріне келіп кірді. Қытай-лардың Жоңғарияға басып кіруіне 1754 ж. жоңғар тағына уміткерлердің бірі — Әмірсананың билік үшін күресте Цинь өкіметінен көмек сұрауы себеп болады. 1755 ж. мамырында Цинь әскері Әмірсананың басшылығымен Текес (Жоңғария) алқабына басып кірді. Көп кешікпей Жоңғар хандығының негізгі күші талқандалып, толығымен жойылды. Жоңғар хан-дығының қайта қалпына келуіне жол бермеу үшін қытайлық-тар Әмірсананы бүкіл ойраттың басы етіп қоямыз деген уәделерін орындамай, хандықты төрт бөлікке бөліп тастады. Бұл жағдай Әмірсананың бұрынғы жақтаушыларына қарсы шығуға алып келді. Олардың арасындағы қиян-кескі ұрыс 1757 ж. Әмірсананың аз нөкерлерімен қашып кетуімен аяқталды. Жоңғарияны басып алған Цинь әскерлері ойрат тұрғындарын аяусыз қырып-жойды. Оны қытай тарихшылары да мойындауға мәжбүр болды. Бүған мысал "Қытай тарихы очеркінде" ерекше көңіл аударылып, "Қытайлар жоңғар хал-қын ешбір аяусыз, бірін қалдырмастан қырып-жою арқылы жеңіске жетті", — делінген.