"Дикую охоту короля Стаха" я прочитал довольно давно, но до сих пор при упоминании её названия мои нервы начинают волноваться. Ещё одну книгу В.Короткевича я читал - "Черный замок Ольшанский". Тоже очень захватывающее произведение. "Дикую охоту" я бы отнес к новому жанру - готический детектив, потому что действие происходит в замке среди жутких мрачных болот, и там начинается всякая мистика и чертовщина, а я любитель всего таинственного.
Идея романа в том, что человеческая подлость, алчность и черная зависть пострашнее любых мистических призраков и других темных сил.
Грунвальдская бітва...
Колькі крыві было праліта ў гэтай бітве..
Бітва праходзіла на тэрыторыі дзяржавы Тэўтонскага ордэна, у мясцовасці, размешчанай паміж трыма вёскамі: Грунвальд( на захадзе), Танненберг (на паўночным усходзе) і Людвігсдорф (на поўдні). Існуе трохі надзейных крыніц датычна Грунвальдскай бітвы, большасць з іх — польскія. Самай важнай і дакладнай сярод крыніц па гэтай тэме з'яўляецца "Хроніка канфлікту Уладзіслава, караля Польшчы, з крыжакамі ў год Хрыстоў 1410" напісаная не пазней, чым праз год пасля бітвы.
Усю зіму і вясну ішла падрыхтоўка да вайны. У канцы мая 1410 года ў Горадні пачалі зьбірацца харугвы з усяго Вялікага княства Літоўскага. Да іх далучыліся татарскія коннікі, а таксама сілы іншых саюзнікаў.
На досвітку 15 ліпеня 1410 года абодва войскі сустрэліся на тэрыторыіздзешнія спадзістыя пагоркі вышынёй больш за 200 м над узроўнем мора падзяляліся даволі шырокімі далінамі. З трох бакоў месца бітвы было акружана лясамі. Існуе распаўсюджанае зман, што Вялікі магістр, вылічыўшы маршрут ворага, першы прыбыў сюды з войскамі і прыняў меры для ўмацавання пазіцыі.Абодва войскі выстраіліся адзін насупраць аднаго, уздоўж паўночна-ўсходняй восі. Польска-літоўская армія размясцілася на ўсход ад Людвігсдорфа і Танненберга [33]. Польская цяжкая кавалерыя ўтварыла левы фланг, літоўская лёгкая кавалерыя — правы, многія найміты размясціліся па цэнтры.Перад пачаткам бою войскі сталі ў тры баявыя лініі (у тры гуфа). Першая-авангард, другая-вальны гуф, дзе знаходзіліся галоўныя сілы, трэцяя-свабодны гуф і рэзерв. Кожная баявая лінія складалася з 15-16 хоругвейОколо траціны тэўтонскай арміі палегла на поле бою, было забіта практычна ўсё кіраўніцтва Ордэна, значная колькасць рыцараў трапіла ў палон. Саюзнікі " стаялі на касцях» тры дні, пасля чаго пачалі рух да Марыенбургу. Замак быў абложаны, аднак стомленае і саслабленае польска-літоўскае войска не наважылася на штурм. Вітаўт адвёў свае войскі з-за пагрозы ўсходніх межаў княства. У выніку праз некалькі тыдняў аблога была знятая.
Які завяршыў вялікую вайну Торуньский свет 1 лютага 1411 меў адносна мяккія для Ордэна ўмовы: той губляў Жамойці на карысць Вялікага Княства, Добжиньскую зямлю на карысць Польшчы і выплачваў кантрыбуцыю. Аднак фактычнае знішчэнне войска, неабходнасць выплаты кантрыбуцыі і выкупу за палонных рыцараў падарвалі магутнасьць тэўтонцаў — шэраг ганзейскіх гарадоў адмовіўся ад саюзу з імі, прыток наёмнікаў і рыцараў з Цэнтральнай Еўропы скараціўся.