У сённяшні час павышаецца цікавасць да ўнутранага стану чалавека і пазнання яго пачуццёвага жыцця.
Тэма кахання заўсёды хвалявала людзей. Вакол яе заўсёды вяліся спрэчкі. Аб яго загадкавасці і немагчымасці поўнага вызначэння гаварылі старажытныя паэты, філосафы, асветнікі, паэты і пісьменнікі ўсіх гістарычных эпох і ўсіх нацыянальнасцей. Каханню прысвечаны самыя душэўныя радкі. З дапамогай кахання асвятляецца прыгажосць чалавечага жыцця і адносін.
Каханне называюць здольнасцю ахвяраваць сабою дзеля каханага;
уменнем аддаваць і не браць; жаданнем зрабіць любімага чалавека
шчаслівым; энергіяй жыцця; хваробай сэрца; вогненнай ракой. Шэраг азначэнняў кахання можна доўжыць, і ўсе яны не вычарпаюць тую вялізную палітру значэнняў і
адценняў гэтага вялікага па сэнсавым аб’ёме слова.
У сучаснай беларускай паэзіі тэма кахання займае важнае месца. Цяжка знайсці цяпер паэта-мастака, які не звярнуўся б да гэтага боскага пачуцця. Аднак сярод іх зараз не так шмат майстроў, якія ўсё жыццё верныя тэме кахання і стварылі шэдэўры. Важна тое, што сапраўдны мастак заўсёды павінен быць арыгінальным.
Для сучаснай любоўнай лірыкі характэрны свежыя матывы і напрамкі. Адным з такіх напрамкаў з’яўляецца інтымная лірыка.Пачуццёвыя адносіны паміж мужчынам і жанчынай – гэта свайго роду аснова быцця, крыніца жыцця. Каханне здольна запаліць агонь ў душы кожнага чалавека і гэты агонь будзе гарэць ўсё жыццё, асвятляючы духоуные сцежкі чалавека.Але яно нясе не толькі радасць і шчасце, а часам – гора, сум, смутак і расстанне.
Як абвяшчае шматвяковая народная мудрасць,каханне – гэта не толькі ап’яняльны дурман, але і перажыванні. Таму ў любоўнай лірыцы пераважаюць такія матывы, як смутак і сум, расстанне, страта каханага. Сапраўды, крыўды ці хвілінныя растанне з каханым чалавекам астаўляе ў душы ў кожнага горкі смутак, расчараванні. Таму ў беларускай літаратуры нямала твораў, гераіні якіх, праходзячы праз цяжкія
выпрабаванні, захавалі на ўсё жыццё першае нясмелае юнацкае пачуццё.
Прочитал твою статью в «Известиях» «Почему Макаревича необходимо наказать». Расстроился страшно. Оказывается, немолодым людям вообще нельзя играть на гитаре. Вот те раз. Книжки-то хоть писать можно?
Эдичкка, дорогой, зачем ты мне грубишь? «Дурень», «оболтус» — ну что это за слова? Во дворе за такие слова морду били. Не помнишь? Я помню.
Эдичка, зачем ты множишь уже подтухшую ложь про мой вояж на Украину? Ведь знаешь, что вранье, а множишь. А если вдруг не знаешь — может, сначала поинтересоваться? Или тебя так печалит моя известность? Ты же так и написал: «Он, к сожалению, известен.» Тут правда — у меня с этим лучше получилось. Причем наш возраст не позволяет надеяться, что это соотношение изменится. При таком раскладе на книжках, конечно, не заработаешь. В «Известиях» за вранье хорошо платят?
И самое интересное — про андропаузу. У тебя ровно полстатьи посвящено этому феномену. Ну конечно — кому как не тебе, имеющему беспримерный опыт минета у черных парней на улицах Нью-Йорка, разбираться в таких тонких вещах? Я, кстати, могу предоставить тебе это удовольствие — я, конечно, не черненький, но надо же и беленького попробовать. Или уже приходилось?
Кстати, посмотрим, как у меня с андропаузой.
Появляйся, шалунишка.
Андрей Макаревич
Лета
Лета-самае гарачае, вясёлае і цікавае час года.Улетку можна атрымліваць асалоду ад нашымі любімымі канікуламі!Ёсць смачнае крэм-брюле і плаваць у рэчцы.
Сонейка свеціць, пах кветак, усё пярэстае.Матылі пархаюць, а конікі ў адказ цвыркаюць.
Маё любімае час года-гэтае лета!