Зрабіць у адзіночку, прачытаць верш на памяць, усё роўна памыліцца, па-асенняму грэла сонца, словы вырваліся мімаволі, знізу дрэва здавалася высокім, жыць за мяжой, рабіць абы-як, прабіць сцяну навылет, перадаваць з веку ў век, паехаць з дому назусім, лавіць мошак на ляту, справы мала-памалу наладзіліся, раз-пораз з дрэва зрываліся жалуды, у клас заходзілі па трое, апрануцца па-святочнаму, часу заставалася ў абрэз, калі-небудзь зойдзе, дзяліліся па-брацку, з верху бярозы сыпалася лісце, зверху бяроза пажаўцела, сям-там віднелася леташняя трава, уцякаў без аглядкі
Найпрыемнейшы у жыцци чалавека час- вясна маладосци, кали, раскрываючы кветку свайго розуму, её дае волю лятушкам песциць у сэрцы вяликия надзеи, не думаючы пра тое, што есць на свеце вихуры и страшныя буры.2) Галасы паступовп змоукали, бо наближауся вечар.3) Малюнки борзда зникали, змянялися новыми, и не было кали спыницца на их, бо поезд имчауся вельми шпарка.4)Лось пастаяу яшчэ, паварочау галавой то управа, то улева, апусциу раги, нибы хацеу каго бадануць, павярнууся и галопам падауся некуды у гору.5) Пасля абеду, адвёушы дачку да суседки, Насця пайшла на поле.
Пишешь, что даш а там стоит 5