1. Скураныя пасталы на нагах у чалавека даўно раскіслі ад балотнай вады, анучы наскрозь змакрэлі.
2. Наўкола стаяла цішыня, нідзе не было нікога.
3. На даўно не голеным твары чырванеў даўгі прастуджаны нос, з-пад святлявых броваў насцярожана зыркалі шэрыя вочы.
4. Дыханне ў чалавека чулася сіпатае і частае – усё ж, мусіць, далася яму ў знакі гэтая хада па балоце.
5. Апрануты ён быў у зрудзелы ад старасці вясковы армячок-паддзёўку, залаплены на плячы чорным суконным лапікам, на запалым жываце скасабочана трымалася раменная папружка.
Для ответа на этот вопрос необходимо знать основные правила образования формы 2-й асобы множественного числа в настоящем времени венгерского глагола.
Форма 2-й асобы множественного числа настоящего времени образуется путем добавления к основе глагола окончания "-unk" (для глаголов, у которых гласный в последнем слоге основы является гласным "a", "á", "o", "ó", "u", "ú") или "-ünk" (для глаголов, у которых гласный в последнем слоге основы является гласным "e", "é", "i", "í", "ö", "ő", "ü", "ű").
Основа глагола "стрыйчы" в 3-й лице ед. числа настоящего времени абвеснага ладу (небежнага ладу) выглядит также как и в инфинитиве - "стриж". Поэтому, чтобы образовать форму 2-й асобы множественного числа настоящего времени, мы должны добавить окончание "-unk" (так как последний гласный "и" в основе глагола является гласным "i").
Таким образом, форма 2-й асобы множественного числа настоящего времени глагола "стрыйчы" абвеснага ладу будет выглядеть следующим образом: "стрижунк".
Надеюсь, что данное объяснение помогло вам понять и разобраться с данной грамматической трудностью. Если у вас возникнут еще вопросы, не стесняйтесь задавать их.
1. Скураныя пасталы на нагах у чалавека даўно раскіслі ад балотнай вады, анучы наскрозь змакрэлі.
2. Наўкола стаяла цішыня, нідзе не было нікога.
3. На даўно не голеным твары чырванеў даўгі прастуджаны нос, з-пад святлявых броваў насцярожана зыркалі шэрыя вочы.
4. Дыханне ў чалавека чулася сіпатае і частае – усё ж, мусіць, далася яму ў знакі гэтая хада па балоце.
5. Апрануты ён быў у зрудзелы ад старасці вясковы армячок-паддзёўку, залаплены на плячы чорным суконным лапікам, на запалым жываце скасабочана трымалася раменная папружка.