Урокі пані Мар'і (па аповесці Янкі Брыля "Сірочы хлеб") Першым і сапраўдным настаўнікам Даніка Мальца быў вясковы падполыпчык Мікола Кужалевіч. Аднак жыццё сутыкала героя і з шэрагам іншых настаўнікаў, такіх, як Цаба, Мар'я, Рузя, Дулемба. Хлопчык, у якога абудзілася пачуццё нацыянальнай самасвядомасці, які адчуў сябе сынам свайго народа, не мог назваць сваімі настаўнікамі паноў Цабу, Рузю, Дулембу, бо тыя ненавідзелі вучняў, абражалі іх, асабліваі пагардліва ставіліся да дзяцей беларусаў. Дарагім чалавекам, сябрам і дарадцам стала для Даніка пані Мар’я, бо яна адкрывала хлопчыку багацце і разнастайнасць свету, радасць і шчасце вучыцца, харашэць душой, адкрывала беларускую і польскую літаратуру, хараство польскага слова. Данік любуецца знешнім хараством настаўніцы, з захапленнем глядзіць на мілы твар, які абрамляе шапка кучаравых, коратка пастрыжаных валасоў, на чорныя доўгія вейкі, якія прыкрываюць жывыя карыя вочы, на белую зграбную ручку. Даніку так хацелася, каб гэтая рука легла яму на галаву. Хлопчык захапляецца непасрэднасцю, шчырасцю настаўніцы, яе здольнасцю паспачуваць чужой бядзе, парадавацца поспеху вучня, дапамагчы яму. Пані Мар'я любіць сваіх вучняў, падтрымлівае іх стараннасць, карае нядбайнасць, верыць у духоўныя мажлівасці беларускіх дзяцей, у тое, што з цягам часу яны змогуць унесці свой уклад у духоўную скарбніцуі чалавецтва. Дзеці таксама любілі сваю «кіраўнічыху» , бо яна вылучалася інтэлігентнасцю, дэмакратызмам шчырым жаданнем навучыць, выхаваць, падтрымаць сваіх выхаванцаў. Урокі пані Мар'і для Даніка і іншых падлеткау беларусаў сталі ўрокамі жыцця, далучэння да сусветнай літаратуры і культуры.
Весенняя пора для многих людей – это самое любимое время года, потому что с её наступлением природа пробуждается к жизни после зимней спячки. Хмурое небо становится всё более голубым. Всё чаще из-за туч выглядывает приветливое солнышко. Под его ласковыми лучами тает снег, начинается весенняя капель. Из земли пробивается молодая зелёная травка, радуют глаз, кое-где показавшиеся, первые подснежники. Весело звенит бегущий ручей. На ветках деревьев и кустарников набухают почки, а в скором времени распускаются зелёные листочки. В это время года дни становятся длиннее, солнце встаёт раньше, а ночи теперь немного покороче. С самого утра птицы начинают будить тебя своим прекрасным щебетанием, давав понять, что пора просыпаться. К тому же весеннее утро намного безопаснее зимнего, ведь зимой утром темно и ничего не видно, и когда идешь в школу, то с опаской смотришь по сторонам.
На русском: Зимний город. Зимой все люди суетятся и куда-нибудь спешат. Кто на работу,кто на учёбу,но мало кто замечает,как прекрасен зимний город. На ветвях деревьев лежит белоснежный и чистый снег.Дети лепят снеговиков,катаются на санках,играют в снежки.Судя по их лицам,можно сказать,что они счастливы встретить зиму. Снежинки падают на землю,кружась и танцуя лучше любой балерины. Их узоры не сравнить ни с чем на всём белом свете На белорусском: Зімовы горад. Узімку ўсе людзі мітусяцца і куды-небудзь спяшаюцца. Хто на працу, хто на вучобу, але мала хто заўважае, як выдатны зімовы горад. На галінах дрэў ляжыць белы і чысты снег.Дети лепяць снегавікоў, катаюцца на санках, гуляюць у снежки.Судя па іх тварах, можна сказаць, што яны шчаслівыя сустрэць зіму. Сняжынкі падаюць на зямлю, кружачыся і танцуючы лепш любой балерыны. Іх узоры не параўнаць ні з чым на ўсім белым свеце
Урокі пані Мар'і (па аповесці Янкі Брыля "Сірочы хлеб") Першым і сапраўдным настаўнікам Даніка Мальца быў вясковы падполыпчык Мікола Кужалевіч. Аднак жыццё сутыкала героя і з шэрагам іншых настаўнікаў, такіх, як Цаба, Мар'я, Рузя, Дулемба. Хлопчык, у якога абудзілася пачуццё нацыянальнай самасвядомасці, які адчуў сябе сынам свайго народа, не мог назваць сваімі настаўнікамі паноў Цабу, Рузю, Дулембу, бо тыя ненавідзелі вучняў, абражалі іх, асабліваі пагардліва ставіліся да дзяцей беларусаў. Дарагім чалавекам, сябрам і дарадцам стала для Даніка пані Мар’я, бо яна адкрывала хлопчыку багацце і разнастайнасць свету, радасць і шчасце вучыцца, харашэць душой, адкрывала беларускую і польскую літаратуру, хараство польскага слова. Данік любуецца знешнім хараством настаўніцы, з захапленнем глядзіць на мілы твар, які абрамляе шапка кучаравых, коратка пастрыжаных валасоў, на чорныя доўгія вейкі, якія прыкрываюць жывыя карыя вочы, на белую зграбную ручку. Даніку так хацелася, каб гэтая рука легла яму на галаву. Хлопчык захапляецца непасрэднасцю, шчырасцю настаўніцы, яе здольнасцю паспачуваць чужой бядзе, парадавацца поспеху вучня, дапамагчы яму. Пані Мар'я любіць сваіх вучняў, падтрымлівае іх стараннасць, карае нядбайнасць, верыць у духоўныя мажлівасці беларускіх дзяцей, у тое, што з цягам часу яны змогуць унесці свой уклад у духоўную скарбніцуі чалавецтва. Дзеці таксама любілі сваю «кіраўнічыху» , бо яна вылучалася інтэлігентнасцю, дэмакратызмам шчырым жаданнем навучыць, выхаваць, падтрымаць сваіх выхаванцаў. Урокі пані Мар'і для Даніка і іншых падлеткау беларусаў сталі ўрокамі жыцця, далучэння да сусветнай літаратуры і культуры.