Прыміце сардэчныя вітанні з нагоды правядзення IІІ Міжнароднай навукова-практычнай канферэнцыі «Жыццём і словам прысягаючы…», прысвечанай 90-годдзю заслужанага работніка адукацыі Рэспублікі Беларусь, доктара філалагічных навук, прафесара
Міхася Яўгенавіча Цікоцкага. Сама назва канферэнцыі паказвае,
наколькі цесна спалучаюцца лёсы людзей навукі з высакароднай
справай служэнню роднай Беларусі. Яскравым узорам гэтага ёсць
плённая дзейнасць нашага юбіляра, жыццё якога цалкам прысвечана Беларускаму дзяржаўнаму ўніверсітэту.
Дарагі Міхась Яўгенавіч! З Вашым імем звязана станаўленне
на Беларусі навукі, якая, па трапным вызначэнні сучасніка, з’яўляецца «душой кожнай развітай мовы», – айчыннай стылістыкі.
Ваша эрудыцыя, захапленне новым, тонкае адчуванне і бачанне перспектыў філалагічнай навукі арганічна з’ядналіся з прафесарскай спагадлівасцю, ветлівасцю і інтэлігентнасцю. Без Вашых манаграфій, падручнікаў, метадычных распрацовак не было б якаснага выкладання мовазнаўчых дысцыплін ні на журфаку, ні на філалагічных факультэтах краіны. Вы заўсёды стаялі і стаіце ў фарпосце
беларускай навукі: і калі стваралі стылістыку публіцыстычных
жанраў, і калі выдалі манаграфію «Сугучнасць слоў жывых...», і
калі падарылі навуковай грамадскасці і студэнтам стылістыку
тэксту. Ваша навуковая спадчына сёння атрымае працяг і паспяховае развіццё ў выступленнях удзельнікаў канферэнцыі, іх ідэях,
навуковых здабытках.
Паважаныя калегі! Славянскае мовазнаўства ў працах такіх
вучоных, як Міхась Яўгенавіч, засведчвае грунтоўную распрацаванасць праблем функцыянавання і ўладкавання моў свету, сярод
якіх беларуская вылучаецца сваёй мілагучнасцю, сістэмнай уладкаванасцю і вытанчанай густоўнасцю.
Інстытуту журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта належыць асаблівая роля ў даследаванні грамадазнаўчых
праблем, праблем эвалюцыі інфармацыйнай прасторы, дынаміцы
маўленчых працэсаў СМІ. Навуковы і творчы патэнцыялы прафе
Драма "раскіданае гняздо" напісана я. купалам у 1913 г. на аснове фактаў з сям'і дзеда ануфрыя, у якога князь радзівіл адабраў зямлю і хату. асэнсоўваючы сямейную трагедыю як агульнанародную, я. купала паказаў у творы цяжкі шлях беларускага сялянства ў пошуках страчанай бацькаўшчыны, зямлі і волі. галоўны герой драмы — сымон, старэйшы сын зяблікаў. гэта свабодалюбівы, непакорны, моцны духам чалавек. ён здольны абараніць сваю чалавечую годнасць, заступіцца за іншых. "свайго ў крыўду не папушчу, хоць бы там свет дагары нагамі перакуліўся", — гаворыць ён. зоська і незнаёмы параўноўваюць яго з вольнай птушкай, магутным арлом: "птушкаю-арлом быць бы табе і лётаць па паднябессі, як лётае вецер гэты вольны! ". вобраз сымона пададзены ў развіцці. спачатку ён, як і яго бацька, спадзяецца на справядлівасць суда і законаў. упэўнены ў сваёй праваце, ён, калі дваровыя людзі заворваюць пасевы, з сякераю ў руках бароніць сваю зямлю. як чалавек рашучы, настойлівы і ўпарты, сымон хоча дабіцца праўды ўласнымі сіламі. на бацькавай магіле ён дае клятву "жывым не сысці з гэтага месца, з гэтага разграбленага хай б'юць, рэжуць, катуюць". на прапанову маці скарыцца, пайсці да паніча на службу сымон рашуча адказвае: " гэта, мамачка, значыць: прадаць, утапіць сябе, цябе, нас усіх у няволю ім на векі вечныя — запрасіцца ў вечнае рабства, з якога выхаду ніколі не знойдзем ні мы, ні тыя, што пасля нас рабства ў спадчыну атрымаюць". прымірыцца з панічом для сымона— гэта здрадніцтва, адступніцтва. становіцца зразумелым, чаму герой так строга асуджае зосю, якая свядома пайшла на сувязь з панічом і аддала сябе на "загубу, на глум вечны". шлях да актыўнай і дзейснай барацьбы сымон адшукаў не адразу. пераканаўшыся ў марнасці намаганняў сваімі сіламі дабіцца справядлівасці, сымон пачынае задумвацца над сэнсам бацькавых слоў, што "трэба розумам ваяваць, а не тапаром". пад уплывам перажытага (смерці бацькі, страты зямлі і хаты, ганьбы зоські), а таксама агітацыі незнаёмага погляды галоўнага героя драмы на шляхі вызвалення з няволі мяняюцца: "i я розумам буду ваяваць і другіх вучыць да гэтае вайны. годзе крыўды, годзе няпраўды! " разам з незнаёмым ён ідзе "на вялікі сход! па бацькаўшчыну! " на гэтым сходзе, па словах незнаёмага, будзе вырашацца пытанне аб тым, як выгнаць з роднай зямлі страшнага смока-упыра, як далей змагацца за поўнае вызваленне. такім чынам, на прыкладзе сымона я. купала паказаў працэс абуджэння нацыянальнай свядомасці беларускіх сялян, пошукі імі шляхоў да вызвалення. адшукаць страчаную бацькаўшчыну, вырвацца з-пад прыгнёту і ўціску, здабыць зямлю і волю можна толькі шляхам барацьбы, змагання — такая асноўная думка твора.
Тэлебачэнне і камп'ютар вашлі ў наша жыццё вельмі трывала. мы карыстуемся імі кожны дзень і не ўяўляем наша жыццё без гэтых цудаў тэхнікі. тэлебачэнне нам пазбавіцца ад нуды, а камп'ютар дае нам магчымасць увайсці ў міравую павуціну - інтэрнэт. але кніга заўсёды чалавеку, яна давала яму савет ў складаную хвіліну, таксама правесці час добра, без нуды. ці патрэбна кніга ў век тэлебачання і камп'ютара? кожны адкажа на гэтае пытанне па-рознаму, але камп'ютары, тэлевізары - гэта тэхніка, яна ў любы момант можа зламацца, а кніга заўсёды будзе побач.
Прыміце сардэчныя вітанні з нагоды правядзення IІІ Міжнароднай навукова-практычнай канферэнцыі «Жыццём і словам прысягаючы…», прысвечанай 90-годдзю заслужанага работніка адукацыі Рэспублікі Беларусь, доктара філалагічных навук, прафесара
Міхася Яўгенавіча Цікоцкага. Сама назва канферэнцыі паказвае,
наколькі цесна спалучаюцца лёсы людзей навукі з высакароднай
справай служэнню роднай Беларусі. Яскравым узорам гэтага ёсць
плённая дзейнасць нашага юбіляра, жыццё якога цалкам прысвечана Беларускаму дзяржаўнаму ўніверсітэту.
Дарагі Міхась Яўгенавіч! З Вашым імем звязана станаўленне
на Беларусі навукі, якая, па трапным вызначэнні сучасніка, з’яўляецца «душой кожнай развітай мовы», – айчыннай стылістыкі.
Ваша эрудыцыя, захапленне новым, тонкае адчуванне і бачанне перспектыў філалагічнай навукі арганічна з’ядналіся з прафесарскай спагадлівасцю, ветлівасцю і інтэлігентнасцю. Без Вашых манаграфій, падручнікаў, метадычных распрацовак не было б якаснага выкладання мовазнаўчых дысцыплін ні на журфаку, ні на філалагічных факультэтах краіны. Вы заўсёды стаялі і стаіце ў фарпосце
беларускай навукі: і калі стваралі стылістыку публіцыстычных
жанраў, і калі выдалі манаграфію «Сугучнасць слоў жывых...», і
калі падарылі навуковай грамадскасці і студэнтам стылістыку
тэксту. Ваша навуковая спадчына сёння атрымае працяг і паспяховае развіццё ў выступленнях удзельнікаў канферэнцыі, іх ідэях,
навуковых здабытках.
Паважаныя калегі! Славянскае мовазнаўства ў працах такіх
вучоных, як Міхась Яўгенавіч, засведчвае грунтоўную распрацаванасць праблем функцыянавання і ўладкавання моў свету, сярод
якіх беларуская вылучаецца сваёй мілагучнасцю, сістэмнай уладкаванасцю і вытанчанай густоўнасцю.
Інстытуту журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта належыць асаблівая роля ў даследаванні грамадазнаўчых
праблем, праблем эвалюцыі інфармацыйнай прасторы, дынаміцы
маўленчых працэсаў СМІ. Навуковы і творчы патэнцыялы прафе
Объяснение: