Словы "родны край" не засёды азначаюць для розных людзей адно тое ж. Для некаторых родны край - гэта месца, дзе яны нарадзлся. Для ншых - дзе яны пражыл великую частку жыцця. Але часам родным краем становцца месца, дзе ты бы усяго раз. Проста так склалася, што менавта гэта тое месца, дзе ты адпачываеш душой сэрцам.
Я нарекаю родным краем вёску, дзе жывуць мае бабул дзядул, дзе нарадзлся мае мать тата. Так склалася, што нарадзлся яны се адной вёсцы. нядзна, што дзяцнстве я праводз там цэлае лета амаль усе святы: то адных дзядул бабул, то другх.
Вёска гэтая невялкая, але тым яна мне падабаецца. Там няма мтусн шуму, як у горадзе. Там можна адпачыць ад тэлевзара, тэлефона нтэрнэту.
А якая там прыгожая прырода! Непадалёку знаходзцца лес, дзе расце мноства грыбо ягад. А трох далей ад яго размяшчаецца возера, куды мы з бацькам хадзл летам купацца.
Мая вёска - гэта тое месца, адкуль ад'язджаеш адпачылым, нават кал ты весь час працава на гародзе. На жалко, цяпер у мяне радзей атрымлваецца бываць там. Але блжэйшую нядзелю я абавязкова туды з'езджу, я абяцаю.
Весь следующий день посвящен был визитам; приезжий отправился делать визиты всем городским сановникам. Бессоюзное.Он заглянул и в городской сад, который состоял из тоненьких дерев, дурно принявшихся, с подпорками внизу, в виде треугольников, очень красиво выкрашенных зеленою масляною краскою. Сложноподчиненное.Когда установившиеся пары танцующих притиснули всех к стене, он, заложивши руки назад, глядел на них минуты две очень внимательно. Сложноподчиненное.Один раз, впрочем, лицо его приняло суровый вид, и он строго застучал по столу, устремив глаза на сидевших насупротив его детей. Сложносочиненное.
1) Прыслоўе - самастойная часціна мовы, якая абазначае прымету дзеяння, або прымету іншай прыметы ці прадмета і адказвае на пытанні як? якім чынам? калі? дзе? куды? чаму? з якой нагоды? з якой мэтаю? навошта? 2) акалічнасць і выказнік. Можа быць залежным словам ( бегчы хутка (як?)) 3) прыслоўе нязменная часціна мовы як і другія, не мае канчатка, не скланяюцца, не спрагаюцца. 4) прыслоўі, утвораныя ад якасных прыметнікаў. Утвараюцца ад прыметнікаў (цяжка, прыгожа), ад лічэбнікаў (удзвюх, па двое), ад спалучэнняў прыназоўнікаў с назоўнікамі (досыць, бесперастанку), ад спалучэння прыназоунікаў з рознымі склонавымі формамі кароткіх прыметнікаў (дабяла, дачыста, зацемна), ад іншых прыслоўяў (назусім, занадта) 5) каб абазначыць прымету прадмета, дзеяння, прыметы; прэдыкатыўныя прыслоўі, абазначаюць стан наваколля, чалавека, памяшкання. 6) з дэфісам пішуцца прыслоўі з прыстаўкай абы (абы-дзе), пасля прыставак аб ў прыслоўях на ому, аму, яму, йму, ску, цку, ы: па-старому, па-новаму, па-дзіцячы; пасля прыстаўкі па ў прыслоўях, утвораных ад парадкавых лічэбнікаў (па-першае, па-другое); складаныя прыслоўі (ледзь-ледзь, калі-нікалі, мала-памалу, перш-наперш). Яшчэ праз дэфіс пішуцца прыназоунікі (з-за, па-над), прыметнікі (белы-белы, жоўта-ружовы), назоунікі (паў-Мінска)
Словы "родны край" не засёды азначаюць для розных людзей адно тое ж. Для некаторых родны край - гэта месца, дзе яны нарадзлся. Для ншых - дзе яны пражыл великую частку жыцця. Але часам родным краем становцца месца, дзе ты бы усяго раз. Проста так склалася, што менавта гэта тое месца, дзе ты адпачываеш душой сэрцам.
Я нарекаю родным краем вёску, дзе жывуць мае бабул дзядул, дзе нарадзлся мае мать тата. Так склалася, што нарадзлся яны се адной вёсцы. нядзна, што дзяцнстве я праводз там цэлае лета амаль усе святы: то адных дзядул бабул, то другх.
Вёска гэтая невялкая, але тым яна мне падабаецца. Там няма мтусн шуму, як у горадзе. Там можна адпачыць ад тэлевзара, тэлефона нтэрнэту.
А якая там прыгожая прырода! Непадалёку знаходзцца лес, дзе расце мноства грыбо ягад. А трох далей ад яго размяшчаецца возера, куды мы з бацькам хадзл летам купацца.
Мая вёска - гэта тое месца, адкуль ад'язджаеш адпачылым, нават кал ты весь час працава на гародзе. На жалко, цяпер у мяне радзей атрымлваецца бываць там. Але блжэйшую нядзелю я абавязкова туды з'езджу, я абяцаю.
Объяснение: