Беларусь называюць азёрным краем, іх у нас больш за 10 тысяч. Ёсць доўгія, не адрозніш ад ракі, ёсць круглыя, як чаша. Яны раскінуліся паміж пагоркамі і лясамі, балотамі і лугамі. Возера больш, чым ракі, прыцягваюць да сябе рыбаловаў. Самае вялікае возера - Нарач, якое называюць беларускім морам. У ім водзіцца каля 30 відаў рыб. Аматары прыроды не выпускаюць выпадку пабываць, а значыць, і парыбачыць, і на Браслаўскіх азёрах, размешчаных у Віцебскай вобласці. Каля 20 азёр злучаныя ў адно цэлае пратокамі, рэчкамі і ручаямі. Але, нягледзячы на гэта, кожнае з іх мае сваю асаблівасць, свой малюнак берага, нават свой колер вады.
У паўднёвай частцы Беларускага Палесся возера раскіданыя ў плоскіх, часта забалочаных паніжэннях. Іх берага абрамлены хмызняком і чаротам. Глыбіня іх невялікая. Самае вялікае возера на Палессі - Чырвонае.
by prostoya0
Леснику было больше восьмидесяти лет, однако он был крепок, силен и бодр духом. Антипыч вел отшельнический образ жизни. Единственная, кто всегда находился рядом, это его гончая собака Травка. Она видела в нем родную душу, хозяина и друга. После смерти старика, она так и осталась жить в картофельной яме, возле полуразрушенной избушке лесника.
При жизни Антипыч изучал лес, охранял природу, охотился жителям местных деревень и делом, и советом. К старцу, со всех окраин приезжали разные люди. И каждому он с радостью уделял внимания. Безграничная доброта к окружающему миру, простота в общении и гармония с природой были неотъемлемой частью его натуры.