Н.с. (хто? што?) Віктар Хадановіч, Алена Пінчук, горад Жлобін Р.с. (каго? чаго?) Віктара Хадановіча, Алены Пінчук, горада Жлобіна Д.с. (каму? чаму?) Віктару Хадановічу, Алене Пінчук, гораду Жлобіну В.с. (каго? што?) Віктара Хадановіча, Алену Пінчук, горад Жлобін Т.с. (кім? чым?) Віктарам Хадановічам, Аленай Пінчук, горадам Жлобінам М.с. (аб кім? аб чым?) аб Віктару Хадановічу, аб Алене Пінчук, аб горадзе Жлобіне
Я хачу расказаць вам пра ката. Гэты пухнаты звярок жыве ў маёй бабулі. Ён мне вельмі падабаецца, нягледзячы на тое, што такога нахабнага ката я яшчэ не бачыў нідзе.
Яго завуць проста Шэры або Шэранькі за серабрысты колер поўсці. Гэта жывы і прыгучий, нібы мячык, маладзенькі звер. Зусім нядаўна ён яшчэ быў кацянём.
Шэры ўвесь час патрабуе ёсць, колькі б яго не кармілі! Без усялякіх згрызот сумлення ён гучна мяўкае на кухні, круціцца пад нагамі, лезе на стол, мацае па пакетах. Калі бабуля не адразу корміць яго, ён імкліва кусае яе за ногі! І пры гэтым кот выглядае даволі укормленым.
Майго дзядулі кот пабойваецца. Калі дзядуля на кухні, Шэры на стол не лезе, а ставіць туды пярэднія лапы і абнюхвае талеркі.
Але без серенького ката было б сумна! Калі ён гуляе ў двары, адчуваеш, што чагосьці не хапае. Здавалася б, дома спакойна. Ніхто не мяўкае дурным голасам, ня падлізваецца, не лезе ў твар мокрымі вусамі. І не трэба ўвесь час глядзець пад ногі, каб выпадкова не наступіць на Шэрага. Але чамусьці з нецярпеннем чакаеш, калі ўжо прыйдзе гэты шкодны кот!
Мне падабаецца, калі я сяджу на канапе, а сыты нарэшце кот скача да мяне на калені. Дарэчы, Шэры робіць гэта без запрашэння. На каленях ён пачынае рыхтаваць сабе мястэчка для адпачынку. Коцік пацешна топчацца мяккімі лапкамі, казыча, лашчыцца. А потым замуркаем гучна, як быццам трактар тарабаніць! За гэтую ласку майму любімаму кату можна дараваць усе!
Усім людзям патрэбны сябры. Чалавек не можа быць адзін. Сапраўдны сябар заўсёды дапаможа, ратуе з бяды ці проста пасаветуе выхад са складанай сітуацыі.
Я лічу, што сапраўдным сябрам можна назваць не кожнага чалавека. Павінна прайсці шмат гадоў, каб зразумець: гэта ён. У сяброў павінны быць агульныя інтэрэсы, каб сяброўства хутка не знікла. Гэтыя два чалавекі – сябры, а гэта значыць, што яны адказны друг за друга. Сябар – гэта той, каму можна патэлефанаваць у любую гадзіну і ён не адкажа паразмаўляць з табой, выслухае цябе, супакоіць. Сёння шмат моладзі называюць сваіх знаёмых лепшмі сябрамі, але я ўпэўнен(а), што калі ў іх нешта здарыцца, то іх "лепшыя сябры" зачыняць перад імі дзверы. Канешне, часта людзі памыляюцца ў сваім выбары, але хто не памыляецца?
Такім чынам, трэба не только шукаць добрага сябра, але і самім быць такім. Калі чалавек паводзіць сябе дрэнна, не дапамагае вырашыць праблемы сябра, то рана ці позна гэтае сяброўства скончыцца. Я жадаю, каб ва усіх былі добрыя сябры і каб вы самі былі добрымі, сапраўднымі сябрямі!
Р.с. (каго? чаго?) Віктара Хадановіча, Алены Пінчук, горада Жлобіна
Д.с. (каму? чаму?) Віктару Хадановічу, Алене Пінчук, гораду Жлобіну
В.с. (каго? што?) Віктара Хадановіча, Алену Пінчук, горад Жлобін
Т.с. (кім? чым?) Віктарам Хадановічам, Аленай Пінчук, горадам Жлобінам
М.с. (аб кім? аб чым?) аб Віктару Хадановічу, аб Алене Пінчук, аб горадзе Жлобіне