Я вельмі люблю Беларусь і ганаруся тым, што жыву ў гэтай цудоўнай краіне. У ёй шмат выдатнага — прыемныя людзі, камфортны клімат, багатая гісторыя. Але я больш за ўсё ў сваёй краіне цаню прыроду. Увогуле, мне падабаецца гуляць, я часта адкрываю для себе нешта новае. Беларусь — краіна, багатая на лясы, рэкі і азёры. «Сінявокая» — так часта кажуць пра яе. У розных рэгіёнах Беларусі розныя рэкі і азёры. А вось што датычыцца лясоў — яны проста цудоўныя! У беларускіх лясах растуць розныя дрэвы — як дрэвы з ігліцай, так і з лісцем. Самая лепшая пара для таго, каб атрымліваць асалоду ад наведвання лесу — гэта, канешне, лета. Здорава паехаць у вёску, рана-рана, калі сонца толькі ўзбіраецца на неба, выйсці з хаты ды пайсці ў грыбы ці ў ягады. Ды і проста пагуляць па лесе, ловячы кожны птушыны спеў і прыродны гук — тое, чаго часам не хапае ў паўсядзённым жыцці вялікіх гарадоў.
ты просто тему не сказал(а) поэтому тема Беларусь, тут больше чем 5-6 предложений, выбери то что считаешь нужным, но я бы переписала все так как угробила на это сочинение целый вечер
Объяснение:
1. Заўтра я здаю іспыт. (Просты, развиты, двусастуны, )
Заўтра - акалічнасць
Я - дзейнік
Здаю - выказник
Испыт - дапауненне
2. Гуляе вецер, развіваючы валасы. (Просты, развиты, двусастауны, з дзеепрыслоўным зваротам)
Гуляе - выказник
вецер - дзейник
развиваючы валасы - дзеепрыслоуны зварот - акалицнасць
3. Нібы матылёк пырхае і спрытна вабіць. (Просты, двусастауны, развиты)
Нибы - акалицнасць
матылек - дзейник
пырхае, вабиць - выказник
и - саюз
спрытна - акалицнасць
4. Не змагу, не змагу ўслых сказаць я бывай. (просты, развиты, двусастауны)
Не змагу - выказник
услых - акаличнасць,
сказаць - выказник
я - дзейник
бывай - дапауненне
5. Дарогаю пусты іду, не ведаючы ніякай іншай. (Просты, развиты, двусастауны, поуны)
дарогаю - дапауненне
пусты - азначэнне
иду - выказник
не ведаючы - дзеепрыслоуны зварот
ниякай - азначэнне
иншай - азначэнне
Объяснение:
Чем больше мы живем, тем больше опыта набираемся. Сколько не живёшь, а всё чему-то учишься.