На свете не так много вещей, которые являются вечными. ведь золото, драгоценные украшения, изысканная одежда, дорогие автомобили и дома — все это ценности ложные, временные. со временем они обесцениваются, ломаются, портятся, перестают быть модными. а вот среди вечных, истинных ценностей можно назвать три вещи. это вера, любовь и дружба. «настоящий друг — это величайшее сокровище», «верный друг познается в беде» — как часто мы с вами слышим эти пословицы, но как редко задумываемся над их настоящим значением. в сегодняшнее время трудно найти настоящего друга. да, у каждого из нас есть много друзей, которых я называю бабочки-однодневки. они готовы пойти с вами в кино или кафе, потратить деньги в модных бутиках, посмеяться над шуткой. но эти друзья никогда не поддержат вас в трудную минуту. зачем им друг, которому надо , которого нужно утешать, тратя свое время? они лучше пойдут с другими, удачливыми друзьями в кино. а неудачники их не интересуют. а вот настоящий друг никогда не оставит вас в беде. чтобы не случилось, какая бы беда не постучала в вашу дверь, друг всегда будет рядом, всегда будет готов , поддержать, утешить. он готов пожертвовать своим временем, деньгами и даже жизнью ради вас. вот это и есть настоящая дружба, которая является вечной и дорогой вещью в жизни. и поэтому ее, как весьма ценную вещь, надо беречь и дорожить ею.
Мой любімы фільм называецца «Кароль- Дроздабарод ». Гэта сучаснае нямецкае кіно, але яно знята па старадаўняй казцы братоў Грым. Увогуле, гэта вясёлая рамантычная камедыя пра каханне прынца і прынцэсы.
Сюжэт фільма заблытаны. Жыла – была выдатная бялявая прынцэса. Ні адзін жаніх не мог дагадзіць яе капрызам : і той нягодны, і той не падыходзіць. У аднаго прыгожага прынца яна высмеяла знешнасць і дала яму мянушку Дроздабарод .
Тады кароль – бацька раззлаваўся і пакляўся выдаць дачку за першага, хто ўвойдзе ў палац. Тады Дроздабарод пераапрануўся ў растрапаныя жабрака і прыйшоў у палац пад рогат ўсіх астатніх пакрыўджаных жаніхоў. Ён ажаніўся на прынцэсе і павёў яе ў бедную хаціну, у сваё каралеўства.
Туга прыйшлося ганарлівай прынцэсе! Бо зараз у яе не было ні слу , ні раскошных сукенак! Распешчаная прыгажуня не ўмела ні тапіць печ, ні рыхтаваць ежу. Яна нават не ведала, што на рынку ёй давядзецца плаціць грошы. Пасядзеўшы галоднай, прынцэса стала прывучацца да працы. Але яе далікатныя ручкі нічога не ўмелі і не прывыклі да грубай працы. Муж вучыў яе працаваць і цішком вытвараў розныя штук, каб жыццё не здавалася ёй лёгкай.
Прыгажуня горка шкадавала аб тым, што была такой пагардлівай і капрызнай. « Ах , калі б мне цяпер мая свабода, я стала б жонкай Дроздабарода ! » – Гаварыла яна.
Мне падабаецца, што фільм заканчваецца добра. Прынцэса стала добрай гаспадыняй, перастала капрызіць. Яна стала ветлая і дабра да простых людзей. Тады Дроздабарод адкрыў сваю таямніцу, і яны пажаніліся ў палацы. Яшчэ мне падабаецца, што гэта разумны фільм, і што ён апісвае сапраўднае вялікае каханне. А яшчэ ён вучыць шанаваць тое, што маеш.
