Объяснение:
«паэта трэба слухаць душой» - фраза вядомая кожнаму школьніку. але што за сэнс крыецца ў ёй? чаму трэба ўмець слухаць менавіта душой? паэты - людзі, здольныя выказаць свае пачуцці на паперы, чаго простыя людзі часам не могуць зразумець. яны думаюць, што напісаць стихотворение- лёгка і проста. такія людзі ніколі не спрабавалі ўнікаць у сутнасць вершаў таго ж пушкіна, чэхава, маякоўскага, з яго незвычайным, завуаляваным футурыстычным стылем. ўчыталася ў радкі верша, пазнаючы аб лёсе пісьменніка, мы пачынаем разумець, якія пачуцці хацеў данесці паэт і ўжо ніколі больш не зможам застацца абыякавыя да яго творчасці. менавіта таму трэба разумець сутнасць прачытанага, умець слухаць душой і знаходзіць схаваны сэнс, даступны толькі таму, хто сапраўды можа ацаніць лірыку.
Віхор наляцеў на ліпку. Дрэва густа зашумела. На зямлю пасыпалася насенне. Вецер падхапіў адно зярнятка і панёс над зямлёю. Потым віхор сціх. Зярнятка апусцілася на зямлю. Яно схавалася ў шчылінцы, заснула да вясны.
ПАМЯТКА
Назоўны склон (хто? што?)
Родны склон (каго? чаго? адкуль? дзе? куды?)
Давальны склон (каму? чаму? куды?)
Вінавальны склон (каго? што? куды? калі?)
Творны склон (кім? чым? дзе? калі?)
Месны склон (аб кім? аб чым? дзе?)
Наляцеў [на што? куды?] на ліпку - Вінавальны склон
Пасыпалася [на што? куды?] на зямлю - Вінавальны склон
Панёс [над чым? дзе?] над зямлёю - Творны склон
Апусцілася [на што? куды?] на зямлю - Вінавальны склон
Схавалася [у чым? дзе?] ў шчылінцы - Творны склон
Заснула [да чаго?] да вясны - Родны склон
