Зарание извеняюсь, за букву "и", на клаве нету белорусской
Беларусь гэта вялики центр культуры, у яки уваходзяць звестки амаль усяго часу, што иснавала Беларусь. на Беларуси шмат памятникау, кожны мае сваю гисторыю и вызначнасць у культуры беларуси. Амаль у кожным горадзе есць памятник Якубу Коласу, Янке Купалу и другим дзеячам культуры. усе яны зроблены па-майстэрски з вяликай увагай да сваей працы. Гледзячы на памятниккакога нейбудь дзеяча, адразу уяуляешь сабе яго выгляд, яго твар. Гэта вельми важна для гисторыы и для маленькага пакалення, якое zix' тольки пачало знаемицца з багатай культырай беларускага народу. Мне вельми падобаюцца памятники на Беларси
На карціне намаляваныя клёны і іншыя дрэвы, пакрытыя жоўтай восеньскай лістотай. За дрэвамі-паляна, на якой знаходзяцца дзве сарокі, чорна-белае апярэнне якіх вылучаецца на фоне кветак восеньскага лесу і падкрэслівае прасторавы эфект. Мяркуюць, што першапачаткова птушак на пейзажы не было, і яны былі ўнесены туды па прапанове мастака Валянціна Сярова, блізкага сябра Астравухава[2].
Як і некаторыя іншыя карціны Астравухава, "Залатая восень" можа быць аднесена да "пейзажу настрою", найбольш вядомымі прадстаўнікамі якога ў рускім жывапісе былі Ісаак Левітан і Аляксей Саўрасаў[3][4].
Вядомы таксама напісаны ў 1885 годзе эцюд для гэтай карціны, пад назвай "Восень", які знаходзіцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі
У нядзелю, выглянуўшы раніцаю ў акно, я вырашыў нікуды не ісці. Зрабіўшы гарачую гарбату, прымасціўся з кніжкаю ля акна. Удосталь налюбаваўшыся зімовай прыгажосцю пачаў марыць аб такім далёкім леце.