Усе добра ведаюць: у каго халодныя рукі заўсёды, у таго шчырае, добрае, нават цёплае сэрца. Гэты парасон быў незвычайны: з аднаго боку светлы, з другога цёмны. Дакладна дзеці ведаюць, што слон баіцца мышэй.
Узоры пейзажная лірыкі купалы- гэта усім вядомыя вершы \"дзве таполі\", \"адцвітанне\", \"жніво\" і іншыя. для мяне ж выдатнейшы ўзор пейзажнай лірыкі купалы- верш \"явар і каліна\". песняй вясны лебядзінаю, скінуўшы зімнія чары, шэпчуцца явар з калінаю ў сумная даліне над ярам. тым, хто цікавіцца творчасцю беларускага песняра, хто хацеў бы спасцігнуць усю глыбіню яго паэзіі, я бы параіла не пакінуць без увагі, абавязкова прачытаць гэты незвычайна чуллівы, поўны пяшчоты і глыбокага сэнсу верш. пра гэты верш хочацца сказаць \"меладычны\", і нядзіўна, што ён пакладзены на музыку. музыку на словы купалы напісаў беларускі кампазітар ю.семеняка, выконваюсь песню вядомыя беларускія \"песняры\" , а так сама наш суайчыннік з амерыкі багдан андрусішын. не толькі \"явар і каліна\" пакладзены на музыку, але і іншыя вершы купалы : \"я ад вас далёка\", \"зваяваным\", \"спадчына\". \"явар і каліна\"- гэта, сапраўды, больш чым верш пра прыроду. у ім зліліся радасць вясновага абуджэння прыроды, пяшчота і каханне, легенды і паданні беларускай зямлі пра русалак і даўнейшыя павер\'і беларусаў пра тое, што прырода - гэта жываю істота. слухаюць смехаў русалчыных, лопату крылляў начніцы, ветру павеваў ап\'янчаных, плюскату шклістай крыніцы. беларускі пісьменнік іван навуменка сказаў пра верш \"явар і каліна\", што \"гэта выказаная замілаванымі, надзвычай экспрэсіўнымі паэтычнымі радкамі хвала жыццю, у вобразах дрэў шэпчуцца аб чымсьці неразгаданным, таямнічым пад вечным небам\".
В мире миллион видов деревьев.Их просто невозможно перечислить.Но одно из них мне наравится-это береза!.Да,она напоминает мне красоту русской природы.НастоящЮю красоту.Берёзу можно олицитворть как русскую девушку с золотистыми косами на Руси не встретишь другое такое дерево, о котором бы слагалось столько пословиц и поговорок, пелось столько песен. Но если все же малосведущий человек может спутать одно дерево с другим, то березу каждый узнает сразу.Во всем мире не сыщешь дерева с такой ослепительной белой корой. За эту-то белую кору и получило дерево свое название «береза». В индоевропейских языках корень «бер» означает «светлый, ясный». Тот же корень в названии верхнего слоя коры — бересте, которая и придает дереву неповторимую окраску благодаря содержащемуся в ней органическому красителю бетулину. Вы не представляете как прекрасно побывать в чаще берёз,вдохнуть свежий воздух в этой чаще,лечь под неё и читать какую нибудь книгу.А как красива берёза осенью,как будто в золоте!Это моё любимое дерево,потому что оно особенное!
Гэты парасон быў незвычайны: з аднаго боку светлы, з другога цёмны.
Дакладна дзеці ведаюць, што слон баіцца мышэй.