Мая Радзіма — Беларусь. Гэта краіна адна з самых прыгажэйшых у свеце. Беларусь размешчана ў лясной зоне. Лясы займаюць вялікую частку маёй краіны. А колькі ў Беларусі рэк і азёр! Болын за ўсё іх у паўночнай частцы. На поўдні маёй краіны размяшчаюцца балоты. Разнастайны раслінны і жывёльны свет нашай краіны ўражвае сваёй прыгажосцю і непаўторнасцю. У нас жыве птушка, якая з'яўляецца сімвалам Беларусі. Гэта — бусел. Нашу краіну так і называюць «зямля пад белымі крыламі». Прыгажосць роднай зямлі, непаўторнасць яе прыроды неаднаразова алісваліся нашымі пісьменнікамі: Я.Купалам, Я.Коласам, У.Караткевічам, Н.Гілевічам, Р.Барадуліным і іншымі. У.Караткевіч у вершы «Бацькаўшчына» з гонарам апісвае сваю радзіму, нашу Беларусь. Р.Барадулін у вершы «Ад сівых гадоў...» апявае прыроду нашай краіны, захапляецца яе краявідамі, мовай. Я вельмі люблю сваю краіну, ганаруся тым, што я — беларус.
«Мая Бесяджь". В данном произведении поэт осмысливает свое место в литературе, определяет свои идейно-художественные принципы, ставит задачи на будущее, вырабатывает особые художественные манеры. "Плыла, целовалась тучка с землей". Аллегорический образ тучи подает повод говорить о творческих принципах поэта. " Брацкая магила": В стихах А. Кулешова военного времени звучит светлый, проникновенный, возвышенно-болезненный голос человека, гражданина, бойца. Герои произведений А. Кулешова - фигуры реальные и легендарные, драматические и бессмертны. Они отдают свою жизнь за моральные ценности всего. "На братских могилах не ставят цветов, и вдовы на них не рыдают. К ним кто-то приносит букеты цветов и вечный огонь зажигает".
