ответ:Няма або няма як правільна?
Правільна
Не-адмоўная часціца (прэдыкатаў), якая адпавядае сучасным літаратурным нормам беларускай мовы. Ўжываецца як у вуснай, так і пісьмовай прамовы любога функцыянальнага стылю (гутарковы, афіцыйна-дзелавога, навуковага, публіцыстычнага і іншых).
У нашай арганізацыі няма такога супрацоўніка
Я табе ўжо сказаў, што грошай у мяне няма
У дамове няма згадкі аб папярэдняй аплаце
У яго заяве няма нічога новага
Тут няма таго, што мы шукалі
Адказу ад заяўніка так і няма
У цябе ёсць грошы? — Няма!
Няма — тое ж, што і «няма», з'яўляецца гутарковай (просторечным) словам. Дапушчальна выкарыстоўваць толькі ў нефармальнай вуснай прамовы або для надання эфекту просторечия ў мастацкай літаратуры.
У мяне няма часу на такія глупства
Няма ні сораму, ні сумлення
У гэтым краме няма нічога, што нам трэба
У тваім зацвярджэнні няма логікі
Объяснение:
Калі дзе-то не зразумела прабач, проста я руская
У мяне ёсць сабака, яго завуць Мухтар, але я ў асноўным яго клічу муха. Ён адклікаецца на гэтую мянушку значыць разумее, што звяртаюцца менавіта да яго. Муха ў нос з'явіўся шчанюком. Ён быў такі маленькі, я нават бачыла як у яго адкрываюцца вочкі. Яны ж нараджаюцца зусім сляпыя. Бачыла яго першыя крокі, гэта было так смешна глядзець, як ён перавальваўся з боку на бок, як мішка клышаногі.
Калі ён ледзь-ледзь падрос я яго пачала вучыць усялякімі камандамі. Я яго вучыла хадзіць са мной побач, калі я яму аддавала каманду, ён яе выконваў, гэта было так выдатна і яму таксама падабалася. Ён нават навучыўся прыносіць палку, а больш за ўсё ён любіў гуляць мячыкам. Муха прыносіў мне яго і прасіў з ім пагуляць. Мы з ім пастаянна ходам на прагулкі мы бегаем адзін за адным. Яму так падабацца. Калі я ад яго хаваюся, а ён не можа мяне знайсці Муха пачынае гаўкаць, напэўна можна сказаць і так выходзь я здаюся. Я так яго люблю, свайго Мухтара.
Крыніца: Сачыненне на тэму Маё любімае жывёла сабака
