Прачытац,падзялiтэкст наисказы,расстауляючы патрэбные знакiпрапынку.падкрэсли клiчныя сказы .устау лiитары цi даводзилася вам у чэрвенi быц на лузе цiзауважилiяго расфарбоуку тры колеры пануюць на чэрвеньскiм лузе －червоны ,жоуты,зялены,гэта цвиiтууь лугавые кветкiяк првгожа нааокал а якач ахоплiвач радасць аж спяваць хочацца а чаму б i не заспяваць

👇

Ответ:

vinogradovanactaxa

28.03.2020

Цi даводзiлася вам у чэрвенi быць на лузе? Цi заўважылi яго расфарбоўку? Тры колеры пануюць на чэрвеньскiм лузе: чырвоны ,жоўты,зялёны, гэта цвiтуць лугавые кветкi. Як прыгожа навокал! А якая ахоплiвая радасць, аж спяваць хочацца! А чаму б i не заспяваць?

4,7(95 оценок)

Открыть все ответы

Ответ:

Belka172

28.03.2020

Вось і надышла доўгачаканая вясна. Зазелянела ўсё наўкол: трава, дрэвы, кусты. На ўсю моц зашчабяталi птушкі. Пацягваючыся, выпаўзаюць са свайго жылля звяры, прачнуліся ад зімовай спячкі.
Прачнуўся, вызваліўшыся ад ледзяных кайданоў, і шустры ручаёк. Заскакала вада яго з парожка на парожак, заструменілася з каменя на камень. То на сонейку блішчыць, то ў цень хаваецца.
А прырода наўкол жыве сваім жыццём. Стракочуць конікі, лётаюць матылькі, гудуць чмялі і пчолы. Сонейка іх грэе, ад ручая прахалодай цягне. Добра ім!
Птушыныя спевы ўсё гучней і гучней чуваць. Вось зацiўкалi вераб'і на бярозе. А з асіны ў гэты час чуецца голас зязюлі. Не змоўкне цяпер птушыны хор да позняй восені.
Усё наўкол распускаецца і квітнее. Хутка сокі разгуляцца на ўсю моц і наступіць зялёнае лета з яго мноствам фарбаў. Наступіць спякота.
Пакуль жа можна нацешыцца вясновай свежасцю і ўволю надыхацца вясновым паветрам, каб хапіла да наступнага года.

4,7(43 оценок)

Ответ:

Anna111864

28.03.2020

Улетку я часта хадзіў на рыбалку на возера, што знаходзілася паблізу нашай вёскі. Каля возера расла вольха. Закінуўшы вуду, я любіў ляжаць пад ёю і, не зводзячы вачэй з якога-небудзь воблака, глядзець на неба. Асабліва прыемна такое баўленне часу, калі воддаль раз-пораз вуха ловіць водгалас надыходзячай навальніцы. Я жыву на краю вёскі недалёка ад возера, таму магу ляжаць да таго часу, пакуль ўжо не зазіхацяць водсветы маланак над галавою. Так было і ў гэты аўторак. З адным толькі адрозненнем. Навальніца на гэты раз пачалася ў адно імгненне. Таму я паспеў толькі перабегчы цераз зааранае iржышча і дабегчы да бліжэйшай амшары, дзе і намерыўся перачакаць непагадзь. На зямлю апусцілася такая імгла, што хоць вока выкалі. Мне было вельмі страшна, але я, заціскаючы вушы рукамі, дачакаўся заканчэння гэтага жаху, і атрымаў магчымасць імчацца дадому, дзе ў цяпле і цішыні жаваў ігрушы і распавядаў пра сваю прыгоду маме. Мама сказала, што будзе мне навука, як перад навальніцай на возера хадзіць. Думаю, яна мае рацыю.

4,4(11 оценок)

Это интересно:

Стиль-и-уход-за-собой

07.05.2021

Как удалить застрявший тампон...

Кулинария-и-гостеприимство

31.10.2020

Идеальные начос: как приготовить?...

Образование-и-коммуникации

07.05.2020

Как научиться рисовать людей: советы и примеры...

09.07.2022